De autoriteiten in de hoofdstad Kathmandu berichten dat er inmiddels 6204 doden zijn geteld en dat er bijna 14000 gewonden zijn gevallen. Het is de ergste aardbeving in Nepal in zeker 80 jaar.
Connectie
Een van de eerste dingen die ik deed toen ik hoorde van de aardbeving, was een berichtje sturen naar vriendin S. De vader en grootouders van haar zoontje Siddh wonen in Nepal, Die familie heeft het gelukkig overleefd, maar ook bij hen is er veel schade. Natuurlijk - overal is veel schade.
Op Koningsdag hielp ik S. en Siddh op de vrijmarkt.Ze hadden cupcakejes gebakken. De opbrengst van die cakejes gaat naar de familie in Nepal. Samen met Siddh liep ik een rondje. Ik droeg de cupcakes, hij het papier met tekst & uitleg. Verlegen was hij nauwelijks: met zijn papier in de lucht gestoken ging hij pontificaal voor de mensen staan. Een mevrouw zei - terecht: "Nu kan ik natuurlijk niet weigeren".
Veel mensen (misselijk van oranje tompouces en ander vrijmarktvoedsel) hoefden geen cupcakeje, maar gaven wel geld. De noodzaak was op dat moment al overduidelijk.
Giro 555
Naarmate er meer berichten, beelden en verhalen naar buiten kwamen, werd die noodzaak nog vele malen duidelijker. Nepal is kapot. Er is dringend behoefte aan voedsel, drinkwater, opvang en medische zorg.
Vandaag is de landelijke actiedag voor Nepal. Voor deze keer wil ik mijn blog gebruiken om donaties te vragen. Ga naar de site van Giro 555 en geef. Nepal heeft het heel hard nodig.
Beelden: na de aardbeving
Geen opmerkingen:
Een reactie posten