De "U zei" lijst begint beroemd en berucht te raken.
Er zijn mensen die weten van ‘de lijst’ en de verbale uitglijders van collegae en familieleden naar mij doorsturen. Als ik tegen sommige anderen zeg dat ze op de lijst komen, reageren ze meestal als volgt: “Hè? Wat zei ik dan?!” Gek genoeg ontwaar ik daarbij altijd een vleug enthousiasme.
Ik ben in feite een soort undercover Kerstman (Kerst-An, vermoedelijk): making a list, checking it twice. Want soms krijg ik een tip waarvan ik denk: dakannie. Maar het blijkt altijd wèl te kunnen. Kijk maar:
“Ik kan een nieuwe fiets hard gebruiken.”
“Je bent daar totaal van huis en haard afgesloten.”
“De resultaten van het onderzoek moet je wel door je wenkbrauwen bekijken.”
“Volgens mij botert zij met wel meer mensen niet.”
“Het zou toch jammer zijn als ze naast het net pist.”
“Daar zat ik ook met twee schuine ogen naar te kijken.”
“Over tien jaar is elektrisch rijden gemeentegoed.”
(over een crematie)
“Ze hadden geen koffie en cake, daarvan had hij namelijk een broertje dood.”
“Het is daar niet altijd even veilig, dus wees opgelet.”
“Die moderne lampen springen uit de toon in zo’n oud vertrek.”
“Ik vind hem een rare vleugel.”
“Naarmate ik er langer was, werd het eiland steeds vertrouwelijker.”
“Die vent had zo’n eh…. Hoe heet dat… zo’n Gaapstra jas aan.”
“In het hele proces speelde het een belangrijke rode draad.”
“Ik heb het uit man en macht geprobeerd.”
“Dat was een hoop chaos in een glas water.”
“Ik hoop dat het goed afloopt, maar ik vermoed nattigheid.”
“Wat heb ik nou aan mijn broek hangen?!”
“Het ligt niet in het eerste moment lekker op het oor.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten