Nieuwe geldigheid
Tot voor kort was een paspoort vijf jaar geldig. Ruim voor het verstrijken van die tijd moest je als reiziger al gaan opletten. Sommige landen mag je alleen in (en uit) als je paspoort nog minimaal een half jaar na de reisdatum geldig is.
Gisteren is er echter iets belangrijks veranderd: paspoorten en identiteitskaarten zijn nu tien jaar geldig. Tien heerlijke jaren waarin je kan globetrotten tot je een ons weegt. Of totdat je wegens heimwee of geldgebrek maar weer neerstrijkt in de lage landen. Tien jaar waarin je je niet hoeft af te vragen of je paspoort nog wel geldig is. Ik vind dat goed geregeld.
De pasfoto
Er is wel een belangrijke bijkomstigheid waar we even bij stil moeten staan. Voor het levensgeluk van je huidige èn je toekomstige Ik. Vriendin E. en ik hebben een mailwisseling gewijd aan de kwestie: de pasfoto in het nieuwe paspoort.
Je moet die paspoortpasfoto’s op een strategisch moment laten maken.
Vandaag is voor mij bijvoorbeeld geen geschikte dag. Ik heb zo'n rottige jeugdvriend op mijn kin, ik heb een wal (ja, echt maar een, ik ben half uitgeslapen) en mijn haar…. Nou ja. Geen fotogeniek geheel, al met al.
En dat is belangrijker dan eerst. Want als je nu een slechte foto hebt, zit je daar tien jaar mee.
We kwamen tot twee scenario’s.
Het doemscenario
Dat je pasfoto zó verschrikkelijk is dat de douaniers na verloop van tijd al beginnen te grinniken als ze je in de rij zien staan. Dat ze hun collega’s erbij roepen. “Kom even kijken! Dit is die vrouw waar ik het laatst over had, weet je wel! Met die foto!!” En dat de collega-douanier dan ook onbedaarlijk begint te bulderen. Ze hebben heus wel meer niet zo geslaagde foto’s voorbij zien komen, maar deze is echt ongeëvenaard..
Het voordeel dat met dit verder nogal ontmoedigende scenario samenhangt, is dat je blijkbaar zoveel reist dat de douanebeambten je herkennen. Of dat je pasfoto zó ongelofelijk belabberd is dat je maar één keer nodig hebt om een onuitwisbare herinnering achter te laten, dat kan ook natuurlijk.
Het goede vooruitzicht
Als je het wijs aanpakt, laat je de foto maken op een dag dat je haar fantastisch zit en je geheel uitgeslapen en puistvrij bent. Omdat je niet mag lachen op de foto, sta je er op als een ware Mona Lisa. maar mooier. Of je staat er gewoon op als jezelf op een lekkere dag, dat maakt voor het scenario geen moer uit.
Waar het om gaat is namelijk dat deze pasfoto tien jaar meegaat. Tien jaren waarin je bij elke reis een beetje staat te egotrippen in de rij bij de douane. Naarmate de jaren verstrijken, wordt dat alleen maar erger. Zelf word je ouder, maar op de foto blijf je die jongere godin.
Over tien jaar ben ik bijna veertig, maar op de foto nog steeds dertig. Dat moet toch veel goeds doen voor mijn gevoel van eigenwaarde? En een sterk wapen in de strijd tegen de midlifecrisis? Dat ik mezelf dan nog steeds mag legitimeren met drie rimpels minder en bijna zonder grijze haren.
We gaan het regelen
Hoe het ook zij, het is tijd voor actie. Vriendin E. heeft zichzelf al op de kiek laten zetten, ik wacht nog even totdat mijn puist weg is en het voorjaarszonnetje wat kleur op mijn gezicht heeft weten te toveren. Het duurt toch nog even voordat ik het nieuwe paspoort nodig heb.
Maar als ik hem heb, ga ik hem tot in extremen benutten. Zoveel mogelijk reizen met mijn paspoort met waanzinnige foto. Zodat de douaniers op den duur denken: “Hé, daar heb je die mooie jonge vrouw* weer!”
*mocht het niet helemaal volgens plan gaan, dan neem ik het boekenweekgeschenk wel als standaardattribuut mee. Dan klopt het evengoed.
Vandaag is voor mij bijvoorbeeld geen geschikte dag. Ik heb zo'n rottige jeugdvriend op mijn kin, ik heb een wal (ja, echt maar een, ik ben half uitgeslapen) en mijn haar…. Nou ja. Geen fotogeniek geheel, al met al.
En dat is belangrijker dan eerst. Want als je nu een slechte foto hebt, zit je daar tien jaar mee.
We kwamen tot twee scenario’s.
Het doemscenario
Dat je pasfoto zó verschrikkelijk is dat de douaniers na verloop van tijd al beginnen te grinniken als ze je in de rij zien staan. Dat ze hun collega’s erbij roepen. “Kom even kijken! Dit is die vrouw waar ik het laatst over had, weet je wel! Met die foto!!” En dat de collega-douanier dan ook onbedaarlijk begint te bulderen. Ze hebben heus wel meer niet zo geslaagde foto’s voorbij zien komen, maar deze is echt ongeëvenaard..
Het voordeel dat met dit verder nogal ontmoedigende scenario samenhangt, is dat je blijkbaar zoveel reist dat de douanebeambten je herkennen. Of dat je pasfoto zó ongelofelijk belabberd is dat je maar één keer nodig hebt om een onuitwisbare herinnering achter te laten, dat kan ook natuurlijk.
Het goede vooruitzicht
Als je het wijs aanpakt, laat je de foto maken op een dag dat je haar fantastisch zit en je geheel uitgeslapen en puistvrij bent. Omdat je niet mag lachen op de foto, sta je er op als een ware Mona Lisa. maar mooier. Of je staat er gewoon op als jezelf op een lekkere dag, dat maakt voor het scenario geen moer uit.
Waar het om gaat is namelijk dat deze pasfoto tien jaar meegaat. Tien jaren waarin je bij elke reis een beetje staat te egotrippen in de rij bij de douane. Naarmate de jaren verstrijken, wordt dat alleen maar erger. Zelf word je ouder, maar op de foto blijf je die jongere godin.
Over tien jaar ben ik bijna veertig, maar op de foto nog steeds dertig. Dat moet toch veel goeds doen voor mijn gevoel van eigenwaarde? En een sterk wapen in de strijd tegen de midlifecrisis? Dat ik mezelf dan nog steeds mag legitimeren met drie rimpels minder en bijna zonder grijze haren.
We gaan het regelen
Hoe het ook zij, het is tijd voor actie. Vriendin E. heeft zichzelf al op de kiek laten zetten, ik wacht nog even totdat mijn puist weg is en het voorjaarszonnetje wat kleur op mijn gezicht heeft weten te toveren. Het duurt toch nog even voordat ik het nieuwe paspoort nodig heb.
Maar als ik hem heb, ga ik hem tot in extremen benutten. Zoveel mogelijk reizen met mijn paspoort met waanzinnige foto. Zodat de douaniers op den duur denken: “Hé, daar heb je die mooie jonge vrouw* weer!”
*mocht het niet helemaal volgens plan gaan, dan neem ik het boekenweekgeschenk wel als standaardattribuut mee. Dan klopt het evengoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten