Gisteravond heb ik voor het eerst van mijn leven carnaval gevierd. Een soort van. Tegen wil en dank, maar ik heb de ervaring nu toch maar mooi in de daarvoor bestemde pocket.
Hoe het kwam
Ik zat in de trein van Middelburg naar Den Haag. Vlak voor Roosendaal kwam er een omroepbericht van de conducteur van dienst. Hoe langer hij praatte hoe vervelender zijn mededelingen werden.
Eerst zei hij dat we in Roosendaal van trein moesten wisselen.
Toen zei hij dat die nieuwe trein niet verder dan Dordrecht zou gaan, in verband met een aanrijding.
Vervolgens zei hij dat het vanuit Dordrecht in feite onmogelijk was om überhaupt nog ergens te komen.
Tot slot zei hij dat je dus beter via Kopenhagen naar Den Haag kon reizen. Of nou ja, dat zei hij niet, maar zo klonk het wel.
Dus afijn. In Roosendaal stapte ik uit om vervolgens plaats te nemen in de trein naar Den Bosch. Mijn gezelschap bestond uit heel veel gewone mensen, een overprikkelde autistische puber en de hulk.
Dan denk je aan Brabant…
Hoe dieper we Brabant in reden, hoe bonter het reisgezelschap werd.
In Breda kregen we versterking van twee bijen en Michael Jackson met een flamencodanseres. In Tilburg stapte een jongen met een fluorescerend geel rokje en met twee blonde vlechten in. Eenmaal in Oeteldonk voelde ik me slightly underdressed. Ik stond, verkleed als mezelf, op de trein naar Utrecht te wachten. Om mij heen liepen roze konijnen, een vliegtuigcrew, een boef, twee zilveren cowgirls en nog heel veel meer vrolijk uitgedoste en niet meer helemaal nuchtere carnavalsvierders.
Van Oeteldonk naar Utrecht
De volgende trein was overvol. Ik had geluk: de allerlaatste zitplaats was voor mij. Ik had uitzicht op een corpulente kok met op zijn schort de tekst: “Wie wil er mijn garde aflikken?” Ik werd een beetje misselijk van het idee.
Verder stond er een paard in de gang. Ik had dus een zeer authentieke carnavalservaring. Het paard werd vergezeld door een panda en twee panters. Ik denk dat ze zich wilden verkleden als een dier dat met “Pa” begint. Waarom een van de panters dan niet als parkiet, pantoffeldier of pad was weet ik niet.
Ook stond er een jongen in burger, die praatte over de winning van delfstoffen op de Noordpool.
Oh oh Den Haag!
Uiteindelijk zat ik dan toch in de trein naar Den Haag. De mensen in gewone kleren waren weer in de meerderheid, hoewel een wannabe Pino met roze bril nog wel in ons midden was. In de tram naar huis zat een jongen tegenover mij het opmerkelijke nieuws van de dag door te nemen. In Ede is iemand bekeurd voor wildbraken en in de VS is een vrouw gearresteerd omdat ze een teddybeer had aangevallen met een mes.
Sinds gisteravond zit het lied “Het Land van Maas en Waal” in mijn hoofd. Het beviel me niks dat ik zover moest omrijden en zoveel extra reistijd had, maar het had allemaal veel erger gekund. Het was ook best leuk om al die uitdossingen te zien. En ze praatten en ze zongen en ze lachten allemaal.
En nu heb ik ook eens een keer carnaval beleefd.
Alaaf!
1 opmerking:
Wat een leuke reis...!
Een reactie posten