zondag 23 maart 2014

Anne en de Zeevriendjes - een bekentenis

Neefje D. en nichtje N. kwamen op visite.
Ik ben zo'n tante die dan álles in huis en uit de kast haalt om hen te plezieren. In de week voorafgaande aan het bezoekje besloot ik in dit kader dat het tijd was voor een kleine update van het speelgoedbestand. Het Kruidvat was mij ter wille en gooide een speelfenomeen met tautologie in de folder: de zeevriendjes draaitol.

Educatief entertainment 
De zeevriendjes draaitol, geachte lezer, is een ding waarmee uw kind dieren, cijfers en kleuren kan leren.

"Druk op de interactieve drukknop om de tol rond te laten draaien en druk op de toetsen en op de zeevriendjes om grappige zinnetjes, geluiden en melodietjes te horen."

Dat is althans wat de handleiding erover zegt. Want eerlijk waar: er zit een handleiding bij zo'n ding. Ik heb dat boekje er nu alleen maar even bij gepakt voor wat input voor de blog, want verder is een handleiding bij een kaasschaaf nog zinvoller. Echt. Vraag maar aan neefje D.
Wat de grappige zinnetjes betreft: ik heb niet gelachen. De zinnetjes kwamen neer op statements als "De dolfijn is grijs". Maar misschien heb ik een ontzettend slecht gevoel voor humor.

Spelende vrouw
Ook al had ik de handleiding terzijde gelegd, ik wilde natuurlijk wel even testen of de tol het deed. En of het ding geschikt was voor een peuter en zijn babyzusje. Dadelijk zit er een obscene octopus op en dat kan ik reputatiegewijs niet hebben.
Dus ik rukte de tol uit zijn verpakking, zette 'm aan en ging op onderzoek uit. Ik drukte op de zeester om de tol te laten draaien. Ik luisterde het alfabetliedje, en het roemruchte 'Row-row-row your boat" (waarbij zus M. en ik nog altijd "Ro-ro-rooie kool" zingen).
En toen drukte ik op de krab, om te kijken wat er dan gebeurde.
En op de schildpad.
Op de dolfijn, die echt een supergoed dolfijnengeluidje maakte.
En op het inktvisje, dat schattig en roze en niet obsceen was.
Daarna drukte ik nog eens op de zeester. En nog eens. En ook nog een keertje op de schildpad. En de tol en ik telden samen tot vier.

Dat ging zo'n tien minuten door. Tot ik me besefte wat ik eigenlijk zat te doen. Ik (29) zat vol overgave met de zeevriendjes draaitol voor kindjes van 9 maanden en ouder te spelen.

Handleiding? Niks handleiding!
Neefje D. bewees ook hoe overbodig de handleiding was. Hij had zijn schoenen nog niet uit of hij had de tol al in het vizier. En hij heeft er heerlijk mee gespeeld. Mijn zus ook trouwens. Ik denk aan een familiekwaal.
Verder heeft D. laten zien dat de tol, met zeevriendjes en alles erop en eraan, ook uitermate geschikt is als UFO. En dat de aan/uit knop an sich al een bijzonder interessant onderdeel van het speelgoed is.

Compensatie
Het is niet dat ik me schaam voor mijn onderonsje met de zeevriendjes.
Ik verbaasde me vooral, en dan met name over het feit dat ik het als plezierig tijdverdrijf had ervaren. Maar daarna besloot ik dat ik nodig iets moest doen wat Heel Volwassen was. Ter compensatie.
Gelukkig kwamen de gemeenteraadsverkiezingen eraan, dus ik ben maar een stemwijzer gaan invullen. Wat echt  veel minder leuk is.

D. en N. zijn nu al lang en breed weer naar huis, dus als u me wilt excuseren...
De zeevriendjes roepen. 

2 opmerkingen:

Anoniem zei

SPELENDE VROUW - WAT HEB JE NU GELEERD..............??

Anne zei

Dat 'en ouder' een fijne leeftijdscategorie is.

En dat de dolfijn grijs is.

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...