Angelmanagement

Na zo’n winter waar geen eind aan lijkt te komen, is iedereen blij als het voorjaar eindelijk losbarst. Ik ook, natuurlijk. De afgelopen dagen genoot ik zoveel mogelijk van het zonnetje en was ik buitenproportioneel trots op het kleine beetje bruin dat zich op mijn verder zo witte winterlijf manifesteerde.

De keerzijde
Wat ik me eerder nog niet zo realiseerde – omdat die kennis elk najaar wegzakt en in de winter helemaal lijkt te verdwijnen – was dat het mooie weer ook een paar ongemakken met zich meebrengt. Denk bijvoorbeeld aan hooikoorts, verbrande knieholtes en binnen moeten zitten als je het liefst buiten wil zijn. Maar bovenal: het ongemak van beestjes. Van insecten in allerlei soorten en maten. Gistermiddag werd ik daar op onzachtzinnige wijze mee geconfronteerd.

Vaste prik
Ik zat heerlijk relaxt op een stoel met mijn benen gestrekt op een andere stoel.
Mijn rechtervoet wreef ik eens genoeglijk over de ander. Daarna sprong ik op en riep ik “AU-AU-AU!!! KUT!!! AU!!!” en greep naar mijn enkel. Een pittige pijn trok door mijn voet en ik hinkelde door de woonkamer.
Ik was overduidelijk gestoken, al had ik helemaal geen beestjes gezien of gehoord. We kunnen er dus gevoeglijk vanuit gaan dat hier een sluipwesp aan het werk was geweest.

Reconstructie
Vermoedelijk heeft het beest op mijn broek of op mijn rechtervoet gezeten en kreeg hij het benauwd toen ik mijn voeten over elkaar wreef. En wespen in het nauw, die prikken.
Nu laat ik zulks natuurlijk niet op me zitten. Ik lokaliseerde de sluipschutter, greep een krantje van de Praxis en mepte het beest in één rake klap naar de wespenhemel. Waarmee maar weer bewezen is dat de oude slogan klopt: Met Praxis krijg je alles voor elkaar.

Nazorg
Ik nam een anti-allergie pil, want sinds ik door een Britse wesp in mijn hoofd werd geprikt ben ik niet meer zo opgewassen tegen wespensteken. Daarna bedacht ik me dat ik eigenlijk geen idee had wat ik verder moest doen. Navraag bij de buurman leerde dat ik het moest uitzuigen of dat ik er tandpasta op moest doen. Ik nam dit ter kennisgeving aan en liet mijn enkel verder maar met rust. De rest van de middag zeurde de pijn nog een beetje na en mijn enkel bleef ook wat aan de dikke kant. Maar inmiddels gaat het alweer veel beter.

Ik hou ontzettend veel van de lente en ik wil nog heel veel buiten zijn, heel bruin worden en volop genieten.
Maar dan wel graag zonder wespen.