Er waren een heleboel redenen waarom ik met mezelf afsprak dat ik even geen nieuwe kleding mocht kopen. En toen begon de sale.
Afgelopen vrijdag dacht ik: ik ga toch even kijken of ze ergens in de uitverkoop nog iets leuks voor me hebben. Aldus liep ik bij Steps binnen. Aan de rechterkant van de winkel stonden rekken waarboven borden preikten met kreten als "SALE" en "50%" en zelfs "70%". Aan de linkerkant hingen bescheidener bordjes met "Nieuwe collectie". Die negeerde ik.
Ik dook de rekken met afgeprijsde artikelen in, maar op de één of andere manier is de sjeu al van die kleding af. Er hangt zo hier en daar nog wel wat leuks, maar niet echt dat je denkt: "Dat moet ik hebben".
En toen gebeurde het.
De linkerkant van de winkel kreeg mij in de gaten. De hangertjes stootten elkaar aan, de mouwen wezen naar me. Ze begonnen te roezemoezen. Allemaal achter mijn rug hè, dus ik had het eerst niet eens in de gaten. Daarna begonnen ze me zachtjes en met zoetgevooisde stemmetjes te roepen.
"Anne... Hé Anne! Kijk eens achter je!"
"Aaanne, we zijn hie-ier! Blijf toch niet bij die oude meuk staan joh! Dat is allemaal zóóó 2010!"
"Kijk dan, wij zijn nieuw en fris en leuk, wij flatteren jou!"
"Hier, kijk eens? Deze jurk staat je vast práchtig! Draai je eens om? Goed zo! Kijk, déze jurk!"
Ik kan heus wel een verleiding weerstaan hoor. Echt wel. Ik ben een sterke vrouw. Reuzesterk. Bovendien had ik strikte afspraken met mezelf gemaakt en daar houd ik me dan ook aan. Een vrouw een vrouw, een woord een woord.
Die nieuwe collectie had alleen zó verschrikkelijk gelijk. Vooral wat dat ene jurkje betrof. Dus ik dacht: ik trek het gewoon even aan en dan hang ik het terug. Dus ik trok het aan. En toen was ik verkocht en dat jurkje even later ook. Aan mij.
Want als het op een mooi jurkje aankomt, dan heb ik gewoon de ruggengraat van een natte cracker. Dan kan ik nog zoveel afspraken met mezelf maken, maar dat heeft dan geen enkele zin. Het jurkje is nu wel het juweel van mijn kledingkast en ik ga het gewoon heel veel dragen.
Dat spreek ik bij deze met mezelf af.
Het zal me geen énkele moeite kosten om me aan deze afspraak te houden.
1 opmerking:
Zeg Anne , wat jammer toch dat het niet storm loopt met de "weblog - dating" valt me erg tegen van de jongens. Of waren die eerste anonieme reacties allemaal van Emanuel. Weet je, een mooie foto met dat net gekochte jurkje zou dat niet helpen.
Trouwens ik heb hier thuis ruggespraak gehouden en dat zeilweekend staat nog steeds. Zal binnekort een e-mail sturen want je wil toch eerst wel weten wat van familie zit er nu achter die zeilboot, hoewel je zou het kunnen weten ( was maar twee klikken).
Fokke,
Een reactie posten