Boer d'amour (slot)

Het zit erop.
De boeren en de vrouwen duiken weer onder in anonimiteit en wij, de kijkers, moeten een ander tijdverdrijf zoeken voor de zondagavond.

Eerlijk gezegd kon het programma me ook niet meer zo boeien gisteravond. Het spannendste was natuurlijk al geweest. Het verraste me wel dat iedereen nog bij elkaar was. Volgens mij klopte dat ook helemaal niet. Ik had tenminste gelezen dat Neeltje en Wietse al lang niet meer samen zijn. Volgens collega L. heeft bovendien in het AD gestaan dat alleen Jos & Dycke en Wim & Astrid samen blijven. Gisteravond was love echter nog volop in the air.

Ik was vergeten dat Hanneke in het onderwijs werkt. Ik moest meteen denken aan mijn juf M., die mij in de tweede kleuterklas de stuipen op het lijf joeg. In mijn leven ben ik alleen van onweer en wespen banger geweest dan van haar. En ik denk dat er ook kindjes zijn die bang zijn van juf Hanneke. Ik bedoel: dan heb je al een probleem (want het zijn probleemkinderen die ze onderwijst) en dan krijg je zoiets voor de klas. Met zo’n stem. Ik moet er niet aan denken.

Astrid heeft kinderen! Wisten jullie dat? Ik niet. Maar de kinderen vormden een reden om nog niet samen te gaan wonen, dus ze moeten er zijn. Aangezien Wim naar alle waarschijnlijkheid als maagd aan zijn avontuur met Astrid is begonnen, moeten die koters dus wel van haar zijn. Nu ben ik nooit bang geweest voor mijn moeder (want mijn moeder is iemand die je als verrassing tussen de hagelslag zou willen vinden), maar je zal maar zo’n moeder hebben! Met zo’n stem! Ik moet er niet aan denken. En ik val in herhaling.

Adoptieboer Richard krijgt kinderen. Of toch in elk geval eentje. Die heeft er geen gras over laten groeien. We zien hier meteen het voordeel van niet gevolgd worden door Yvon: je hoeft niet die hele heksenketel van keuzeprocessen en afvalraces door, maar kan je gewoon focussen op de persoon die je het leukst vindt. En daar komen kindjes van, zien we nu. Ik vind ze wel vlot, maar dat moeten ze zelf weten. Dat meisje vond ik erg lief trouwens.

Afijn. Om Meneer De Uil nu maar even te citeren: en zo is alles toch nog goed gekomen. For the time being, in elk geval.

Nu is het wachten op het volgende seizoen, want dat komt er. In de tussentijd zullen we ons met iets anders moeten bezighouden. Anders vallen er straks van die pijnlijke stiltes bij de koffieautomaat, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Suggesties? Iemand?