Laura Dekker, een dertienjarig grietje, heeft het in haar hoofd gehaald om in haar eentje de wereld rond te zeilen. Twee jaar lang. Haar ouders zeggen alleen maar “Dat is leuk, dat moet je doen”. Ze zeggen niet: “Kind, doe niet zo dom. Maak je school af en ga daarna je dromen achterna.” Nee, Laura moet in het Guinness Book of Records. De arme schat moet zonodig de jongste solozeilster in de geschiedenis van de mensheid worden. Dat is belangrijk hoor, vergis je niet. En dus zeggen paps en mams dat het mag, dat hun kind dat best aan kan en als het niet mag van de Nederlandse instanties, dan mag hun kleine pop ook wel vanuit Nieuw-Zeeland vertrekken. Hijs de zeilen, fuck de leerplicht.
Meisjes in bootjes vind ik sowieso geen goed idee. Ik krijg daar ongewild toch Natalee Holloway-visioenen bij, en we weten allemaal (globaal) hoe het daarmee is afgelopen. Lauralief zet haar leven op het spel met dit ridicule plan.
Nu schijnt het dat Laura een bijzonder volwassen, verantwoordelijk en weerbaar wicht is. Maar twee jaar weg van thuis en alles wat vertrouwd is? Twee jaar overgeleverd aan de elementen, de boze buitenwereld? Voor ervaren, volwassen zeilers is het al een hele onderneming (lees dit maar eens), laat staan voor dit kind.
“Ja maar”, zeggen ze dan, “Ze kan toch contact houden via mail en skype enzo?”
Klopt, maar dat is geen volwaardige vervanging voor ouderlijke zorg van dichtbij. Je kan wel proberen om je laptop om je heen te slaan als alles even tegenzit, maar het zal nooit een arm zijn.
“Ja maar”, zeggen anderen, “Als ze thuisblijft kan er toch óók van alles gebeuren?”
Klopt ook, maar dan zijn haar ouders in de buurt om haar in de gaten te houden, haar zonodig bij te sturen, bij te staan, en waar nodig te beschermen.
Laura zelf zegt in het Jeugdjournaal dat ze “gewoon lekker losbandig wil leven”. Goede motivatie hè? Als ze nou over een VOC-mentaliteit was begonnen, dan had ze tenminste de Minister-president nog voor zich ingenomen, maar nee. Lekker losbandig moet het zijn. En alleen dat al geeft aan dat ze dus helemáál niet verantwoordelijk is. En ouders die dit allemaal maar best vinden, zijn dat evenmin.
Een oogje in het zeil lijkt mij geen slecht plan.
2 opmerkingen:
Ben het helemaal met je eens!
Fokke en Sukke van woensdag 26/8 heeft een mooie samenvatting:
www.foksuk.nl
Groeten, Tanja
Echt serrieus waar je je druk om kan maken. Laat haar toch gaan als ze wilt! Er zijn erge dingen in de wereld. Dit is echt zo'n gevalletjes KOMKOMMERNIEUWS.
Ik hoop iniedergeval dat ze een fijne tijd heeft op die boot. En ik weet zeker dat ze zich wel zou redden:) Er zijn namelijk zo veel mogelijkheden om contact met je fam. te vinden als je ALSNOG in de problemen komt. Ik denk dat het allemaal wel goed komt met dat meisje van 13:)
Gr.
Elise
Een reactie posten