Vanuit het hostel in Toronto een allereerste update!
Mijn reis is begonnen op een manier die ik niet voor mogelijk had gehouden. Ik denk dat het aan de vreselijke foto in mijn paspoort ligt, waar werkelijk alleen het zwarte balkje ontbreekt. Plus een 'verreist' uiterlijk bij het enteren van Canada. Die combinatie deed me geen goed.
Bij de douane werd ik onderworpen aan een vragenvuur waar ik me kranig doorheen sloeg, maar blijkbaar net niet kranig genoeg. Ik moest me melden bij een bitch (maar echt) van de immigratiedienst, alwaar ik eenzelfde vragenvuur kreeg. Wat ik kwam doen, hoe lang ik zou blijven, of ik werkte en wat voor werk dan, of ik daar bewijs van bij me had, wat voor bagage ik bij me had, of de kleding in mijn backpack dan wel genoeg was... Ik moest erg mijn best doen om niet met mijn ogen te gaan rollen of verbaal over die trut heen te braken, want allemachtig, wat een gezeik was dat. En niet bijdehand gaan doen op zo'n moment hè, want dat werkt in je nadeel.
Vervolgens moest ik op een stoeltje apart gaan zitten en ging ik in mijn hoofd nog maar eens na of ik niets over het hoofd had gezien bij het opzeggen van mijn Al Qaida-lidmaatschap. Maar nee, ik had de procedure naar behoren gevolgd. Daarna moest ik weer terugkomen naar de balie en toen!!
Alsof ik de eerste de beste terrorist was, zo benaderde ze me. Ik mocht bij Gods gratie wel het land in (op voorwaarde dat ik geen staatsgreep ga plegen, veronderstel ik), maar ik kreeg wel een formulier in mijn paspoort geniet waaruit blijkt dat ik enigszins verdacht ben. Verdacht waarvan, dat vermeldt het verhaal niet. Dat formulier moet ik terug inleveren op de dag van vertrek. En nou komt-ie: als ik dat niet doe, krijg ik het Canadees equivalent van de Immigratie- en Naturalisatiedienst achter me aan.
Nog geen uur in Canada, had ik dus al de status van "Undesirable No. 1". Dat lukt alleen de hele groten hoor, wat ik je brom. Ik moet dus een beetje op mijn tellen passen tijdens mijn verblijf hier. En als ik nou nog snapte waarom... maar nee.
Rest mij nog een klein verzoek aan jullie... willen jullie uit voorzorg een giro 555-achtige actie opstarten, zodat jullie me vrij kunnen kopen als ik over 2,5 week onverhoopt vergeet om me af te melden bij de Immigratie?
En wil iemand even met een glaasje water naar mijn oma gaan nu? Ze zal het nodig hebben.
I'll keep you posted!
3 opmerkingen:
Good grief! Hoe krijg je het voor elkaar!?!
Wat een sensatie Anne!
Maar goed om te horen dat je nu wél het land in bent en kunt beginnen aan je welverdiende vakantie.
Dikke zoen F.
Hey Anne,
Ik ben weer terug in het land. Heb jouw blogjes wel gemist. Mijn vakantie was leuk, maar lang niet zo spannend als jouw eerste ervaring met Canada. Ik ben benieuwd naar je verdere avonturen.
Tour-update (zeer kort door de bocht): de Schleckjes zijn samen met Contador de berg op gefietst en uiteindelijk heeft Frank gewonnen.
@ ella: eeeh, volgens mij reed Frank ook achter Contador aan hoor...
@ anne & on topic: goed zo meid, welkom tot de rijen van onsterfelijken bij de Noord-Amerikaanse douane. Ervaring doet vele mooie herinneringen aan Kafkaiaanse toestanden oproepen. Ook na welgeteld 23 grensoverschrijdingen in USA & Canada nog immer een gelijksoortige behandeling. Bij het vertrek op het vliegveld gelieve je te melden bij het bureau van de Immigratiedienst: ze bekijken het paspoort zonder je in het gezicht aan te zien, scheuren met een schouderophalen het formulier (mij bekend) eruit en geven het nietje als gratis aandenken terug. 'Have a good trip & see you next time!' is de formulering van een oververmoeide en licht gestresste Canadees-Pakistaanse geuniformeerde dan doorgaans. Dus vanaf hier in Frankrijk: Bonne route!
Een reactie posten