John Kroif

The journey continues, inmiddels is uw verslaggeefster in Kingston.

Gisteren vertrokken we met de bus vanuit Toronto. Vlak voor vertrek hadden we nog een leuke ervaring met een hotdog-verkoper. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen (die vraag heb ik sinds ik hier ben al ongeveer 87 keer beantwoord), en toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen ging hij helemaal los.

"The Netherlands! That is great! You have beautiful flowers, your milk is the best in the world! And most of all: you have John Kroif!"

Wij probeerden nog een lans te breken voor onze kaas, maar daar moest hij niets van weten. In plaats daarvan begon hij een lofzang op onze John Kroif. "He's the best football-player on earth. He is!" (wij, in gedachten: "Oooh, Johan Cruyf...")

"The Netherlands is the best football-country. I don't give anything about other sports, but Dutch football is great! And John Kroif is like a hero!"

Ik: "Well, if we're the best, than how is it possible that we never win a competition?"

Hij: "No, it's not about winning. It's about knowing how to play the game! And you have...."

(wij, in gedachten: "Ja ja ja, wij hebben Johan Cruyf...")

Het slot van het liedje was dat wij nog steeds geen erkenning hadden voor onze kaas, maar wel de groeten moesten doen aan Johan Cruyf en in onze oren moesten knopen dat we het beste voetballand ter wereld zijn.

Dus Johan: groeten van de hotdog verkoper in Toronto.
En lezers: we zullen wel weer niet winnen volgend jaar. Maar daar gaat het dus niet om.