All my bags are packed
I'm ready to go
Ik had echt gedacht dat ik nu op zou zijn van de zenuwen, maar niets is minder waar. Ik heb op mijn gemakje opgeruimd en ingepakt. Mijn boek uitgelezen. De immer ongeruste grootouders gebeld om ze er van te verzekeren dat ik ook deze keer niet in zeven sloten tegelijk ga lopen.
In stilte moest ik erg lachen om mijn oma die vroeg of ik toch wel terug zou komen. "Al dat emigreren tegenwoordig, dat vind ik maar niks hoor!" riep ze. "Nee oma, ik heb een retourticket. Het is alleen een vakantie", antwoordde ik.
Emigreren? vroeg ik me verwonderd af. Hoe komt ze dáár nou bij?!
Het eerstvolgende logje komt uit Canada, lieve lezers.
Willen jullie in de tussentijd voor me duimen dat ik niet neerstort? Dat zou ik omgekeerd voor jullie ook doen namelijk.
So kiss me and smile for me
Tell me that you'll wait for me
Hold me like you'll never let me go...
I'm leaving on a jet plane
2 opmerkingen:
Dag meid, vanmiddag was beetje onbeholpen kort aan de tfn, moest teveel dingen tegelijk doen en was eerlijk gezegd met gedachten elders (los van vrijwel nihil aan frans beltegoed). Dikke kus alsnog, behouden (lucht)vaart, ontspan en geniet! Graag tot later, als jij weer terug bent in ik me opmaak voor een driemaandse trip naar Afrika (how's that for a cliffhanger...)
Go, go, go Anne!!!
Ik denk aan je, duim voor je en hoop je heeluids weer terug te zien als wij beiden weer terug zijn van onzer vakantie-activiteiten.
Liefs F.
Een reactie posten