vrijdag 23 januari 2009

De as en het kwaad

Ik vertrouw mijn oven en mijn buurman niet meer. De problemen staan in principe los van elkaar, maar als ze elkaars bestaan te weten komen dan kan dat desastreuze gevolgen hebben. Ook voor jou, beste lezer. Een blog vol drama, intrige en een dubbele moord.

Laat ik beginnen met mijn oven. Die heeft een tijdje terug geheel uit eigen beweging twee afbakbroodjes gecremeerd. Ik had ze in de oven gelegd, temperatuur ingesteld (goed), tijd ingesteld (ook goed), maar toen de broodjes nog een paar minuten moesten, kwam er ineens zwarte rook uit de oven. De broodjes hadden een dito kleurtje en waren dus oneetbaar. Ik vervolmaakte de crematie door de as uit te strooien over het aanrecht, kiepte de niet-verbrande resten in de vuilbak en had toen ineens een eetprobleem.
In de weken daarna heb ik de oven af en toe achterdochtig aangekeken, maar er voor de zekerheid geen voedsel meer in opgewarmd. Tot vanavond, ik vond dat ik het toch maar eens moest proberen. Hoe langer je het uitstelt, hoe lastiger het immers wordt. Voor je het weet ben je fobisch voor je eigen oven. Dus ik aan de slag met lasagnette. Een half uur lang zat ik met argusogen naar de oven te staren. Bij elk prutteltje dat uit de ovenschaal klonk, dacht ik: “Zie je! Nou gaan we het krijgen!” Ik heb ook nog een paar keer het deurtje geopend om een geurcheck te doen. Het rook iedere keer naar lasagnette, maar door mijn achterdocht meende ik toch ook steeds een brandlucht te ruiken. Uiteindelijk heb ik ongeflambeerde lasagnette gegeten, dus het lijkt nu alsof alles toch nog goed is gekomen. Maar schijn bedriegt: tussen mij en de oven is het nog steeds niet wat het was. We denken over relatietherapie.

Dan de buurman. Die is geronseld voor Al Qaida. Eerst dacht ik dat hij gewoon een nieuw computerspel had met veel pief paf poef, maar er klinken nu echt bizar veel schietgeluiden uit mijn vloer. Tussen het schieten door hoor ik steeds een onverstaanbare mannenstem die instructies geeft. Daarna opnieuw schieten, of explosies, dat gebeurt ook. Ik heb daar eens over nagedacht en de conclusie getrokken dat hij een simulator in huis heeft voor de grondige voorbereiding van een aanslag. Inclusief handige tips & trics van Osama bin L. himself. Reden genoeg voor wantrouwen, me dunkt.

Ik moet mijn buurman dus uit de buurt van mijn oven houden. Mijn oven heeft per slot van rekening al een dubbele moord op zijn geweten, dus hij heeft het in zich om massavernietigingswapen te worden. Daarom mag mijn buurman niet meer op mijn feestje komen en problemen met internet los ik voortaan ook wel zelf op. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn met die dingen.

Dan nu een leuke uitsmijter met een oven en een buurman, en iets met de as van het kwaad ofzo. Wie biedt? Ik weet even niks. (’t is niks ernstigs hoor. Gewoon een uitsmijtergerelateerde black-out).

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Staat je oven wel naar Mekka gericht !?

Anoniem zei

Hallo Anne,

Je stukje wil inderdaad iets Schluss-achtigs met die twee.

Wat je erin hebt gelegd:

1) je tijdsbeleving met oven is in de war, oven is onschuldig.
2) oven lijkt onschuldig wacht erop om moordwapen te zijn
3) buurman oefent zich een bult om eens te gaan moorden
4) buurman is een gretige beoefenaar van noem eens een Commander3, Doom3, allerlei schietspellen

Freud lacht zich een bult. Die oven ben jij. De (ahum) scherpe schieter is buurman.

Anoniem zei

(Over Freud: niet teveel van aantrekken, maar die kern van hem is... echte kern. Onbewust laat je die zien. Bewust.... zou je dit stukkie niet hebben geschreven ;-))

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...