Mensenkinders, ik kwam er ineens achter dat ze op kantoor een tjakkamentaliteit hebben. Dat stond niet in de folder!
We hadden gisteren afdelingsoverleg en daar hoorde ik dat de burgemeester graag heeft dat successen benadrukt worden. Daarom moeten in overleggen zoals dat van ons drie succespunten benoemd worden. Een collega die had aangezeten bij het overleg van een andere afdeling wist zelfs te vertellen dat ze daar een rondje ‘successen’ hadden gedaan.
Ik vind dat niet echt wat. Het is heus prima om je successen te benoemen, maar door zo expliciet te benadrukken dat je dat doet, vind ik het een beetje een setting van “kijk ons een positief zijn met z’n allen”. In mijn optiek moet zoiets spontaan gaan en niet dat je for the burgemeesters sake dan maar weer successen gaat verzinnen. Ik denk dat ik ook heel flauw zou gaan doen als het aan mij was in zo’n rondje. Iets in de trant van: “Het is al 12.23 uur en ik heb nog geen ladder in mijn panty”.
Iemand stelde voor om de kaassoufflés die bij het overleg geserveerd werden een succes te noemen. Was ik het ook niet mee eens. Het was de tweede keer in mijn leven dat ik voorzichtig aan een kaassoufflé knaagde. De eerste keer had ik geconstateerd dat ik kaassoufflé niet lekker vind en ik wilde even checken of dat nog steeds zo was. En jawel.
Verder is het nog steeds heel leuk op mijn werk hoor. Dat daar geen misverstanden over bestaan. Alleen dit vind ik niet zon succes.
De volgende keer wil ik kroketten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten