Ik (kleine slaaf van poëzie en taal) vind het schitterend.
Poëzie is helaas een ondergeschoven kindje in de literaire wereld. Onterecht. Poëzie kan zo mooi zijn, en zoveel raken. In de woorden van Gerrit Komrij: “Poëzie is geen tijdelijk onderdak, poëzie is kost en inwoning”.
Rijmschema
Mijn favoriete spoorwegbedrijf besloot mee te doen aan Gedichtendag. Hun bijdrage: twitteren op rijm. Het niveau... Geen kost en inwoning. Ook geen tijdelijk onderdak. Hooguit een lekkende tent.
Voorbeeldje? "Het is wellicht niet zo fijn maar tussen Utrecht en Geldermalsen staat een defecte trein".
Gelukkig zagen ze zelf ook snel in dat ze dit niet konden. Na vijf krampachtige pogingen hielden ze het voor gezien. Ik vroeg me toen net af wat ze gingen tweeten als er een springer was. (‘Op trajext X is een leven voorbij, en wij hebben er een trauma bij’. Of: ‘De trein naar X kan nog niet gaan, wij peuteren even iemand uit de baan’).
Dicht de poëzieweek
Toch ben ik van mening dat er best iets poëtisch gezegd kan worden over de NS. Zónder triestige tweets. Met een beetje humor en de juiste hulp kom je een heel eind.
De juiste hulp komt van een grote meester (Marsman) en een klein slaaf (ik). Ik raapte wat clichés bij elkaar en schreef een ode met een knipoog. Een parodie om de poëzieweek te dichten.
Poëzie is helaas een ondergeschoven kindje in de literaire wereld. Onterecht. Poëzie kan zo mooi zijn, en zoveel raken. In de woorden van Gerrit Komrij: “Poëzie is geen tijdelijk onderdak, poëzie is kost en inwoning”.
Rijmschema
Mijn favoriete spoorwegbedrijf besloot mee te doen aan Gedichtendag. Hun bijdrage: twitteren op rijm. Het niveau... Geen kost en inwoning. Ook geen tijdelijk onderdak. Hooguit een lekkende tent.
Voorbeeldje? "Het is wellicht niet zo fijn maar tussen Utrecht en Geldermalsen staat een defecte trein".
Gelukkig zagen ze zelf ook snel in dat ze dit niet konden. Na vijf krampachtige pogingen hielden ze het voor gezien. Ik vroeg me toen net af wat ze gingen tweeten als er een springer was. (‘Op trajext X is een leven voorbij, en wij hebben er een trauma bij’. Of: ‘De trein naar X kan nog niet gaan, wij peuteren even iemand uit de baan’).
Dicht de poëzieweek
Toch ben ik van mening dat er best iets poëtisch gezegd kan worden over de NS. Zónder triestige tweets. Met een beetje humor en de juiste hulp kom je een heel eind.
De juiste hulp komt van een grote meester (Marsman) en een klein slaaf (ik). Ik raapte wat clichés bij elkaar en schreef een ode met een knipoog. Een parodie om de poëzieweek te dichten.
Denkend aan Holland
zie ik geelblauwe treinen
stil in oneindig
laagland staan,
stil in oneindig
laagland staan,
rijen ondenkbaar
boze passagiers die
verslagen op verlaten
perrons blijven staan;
en in de geweldige
chaos verzonken
de machinisten
verspreid door het land,
chipkaarten, storingen,
getergde conducteurs en
seinen en wissels,
in een grootsch verband.
de onzekerheid groot
en de hoop wordt weer langzaam
in grijs en veelkleurig
gemopper gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van vertraging
met haar eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten