“Ik ben ernstig in je teleurgesteld”, zei vriendin M. hierover. Dat snap ik. Als zij ineens een passie voor – ik noem maar wat – snooker zou ontwikkelen, zou ik ook een beetje hoofdschuddend en meewarig naar haar kijken.
Favorieten
Om de stand van zaken goed in de gaten te houden en boeiende voetbaldiscussies te kunnen voeren met mijn fysiotherapeut, kijk ik voetbal. Bijna alle wedstrijden.
Normaal gesproken sta ik bijzonder neutraal, misschien zelfs onverschillig, tegenover IJsland. Nu ben ik ineens Viking-fan. Zó erg dat het ten koste ging van mijn Engelandliefde, al speelde mijn Brexit-knorrigheid daar ook een rol in.
Daarnaast ben ik fan van de Rode Duivels. Dat ben ik altijd. Ik hou van België, met alles erop en eraan. Helaas eindigde hun EK afgelopen vrijdag. Voor de zekerheid ben ik nu ook voor Wales. Opportunisme in tijden van voetbal - en ik wil wat te supporteren hebben.
Irritatiefactor
Mijn kijkplezier wordt helaas nogal bedorven door Frank Snoeks. Hij praat véél, zuur en onzinnig. Naarmate het EK vordert ga ik me steeds meer aan hem ergeren. Ik denk inmiddels aan iets met een Voodoo-poppetje, en het doorprikken van zijn stembanden.
Bij de eerste wedstrijd van IJsland stak hij niet onder stoelen of banken dat hij er bijzonder weinig vertrouwen in IJsland had. Ja, en kom je aan IJsland, dan kom je nowadays aan mij. Blijkbaar.
Op een goed moment zei Snoeks: “Ik ga nu maar even niets meer zeggen”.
“Als dat zou kunnen”, antwoordde ik.
Hij brak zijn belofte binnen een halve minuut.
Idee!
Afgelopen week zat ik een beetje te peinzen over wat ik dàn verwachtte van voetbalcommentaar. Ik kreeg leuke ideetjes. Zoals iemand die steeds over iets anders begint. Of, beter nog: twee mensen samen. Twee huisvrouwen bijvoorbeeld, die even een receptje voor een goede stoverij bespreken. Of iemand die het voetbal alsmaar met een andere sport vergelijkt (“Bij figuurzwemmen gaat het er heel anders aan toe. Daar doet men bijvoorbeeld...”)
Ineens had ik het. Hèt idee! Ik wil Buurman & Buurman voor het voetbalcommentaar. Die zeggen precíes genoeg en weten het in al hun eenvoud bijzonder amusant te houden. Voetbalcommentaar a la Buurman & Buurman gaat waarschijnlijk ongeveer zo:
“Hoppa!”
“Ja, een-tweetje…”
“Mooie bal!”
“Biertje, Buur?”
"Wat een kans zeg!"
“Schieten!”
“Oooo….”
“GOAL!!!”
"Hoi hoi hoi hoi!"
Meer heb je als voetbalkijker niet nodig. Echt niet.
Normaal gesproken sta ik bijzonder neutraal, misschien zelfs onverschillig, tegenover IJsland. Nu ben ik ineens Viking-fan. Zó erg dat het ten koste ging van mijn Engelandliefde, al speelde mijn Brexit-knorrigheid daar ook een rol in.
Daarnaast ben ik fan van de Rode Duivels. Dat ben ik altijd. Ik hou van België, met alles erop en eraan. Helaas eindigde hun EK afgelopen vrijdag. Voor de zekerheid ben ik nu ook voor Wales. Opportunisme in tijden van voetbal - en ik wil wat te supporteren hebben.
Irritatiefactor
Mijn kijkplezier wordt helaas nogal bedorven door Frank Snoeks. Hij praat véél, zuur en onzinnig. Naarmate het EK vordert ga ik me steeds meer aan hem ergeren. Ik denk inmiddels aan iets met een Voodoo-poppetje, en het doorprikken van zijn stembanden.
Bij de eerste wedstrijd van IJsland stak hij niet onder stoelen of banken dat hij er bijzonder weinig vertrouwen in IJsland had. Ja, en kom je aan IJsland, dan kom je nowadays aan mij. Blijkbaar.
Op een goed moment zei Snoeks: “Ik ga nu maar even niets meer zeggen”.
“Als dat zou kunnen”, antwoordde ik.
Hij brak zijn belofte binnen een halve minuut.
Het punt is: hij kletst te veel en uit zijn nek. Totáál overbodig gewauwel. Neem nou dit:
"De bal gaat de lucht in. Komt weer naar beneden vallen. Maar goed ook, anders ben je die bal kwijt. Heerlijk, die zwaartekracht."
Dat kun je heel makkelijk níet zeggen. Probeer maar eens.
"De bal gaat de lucht in. Komt weer naar beneden vallen. Maar goed ook, anders ben je die bal kwijt. Heerlijk, die zwaartekracht."
Dat kun je heel makkelijk níet zeggen. Probeer maar eens.
Idee!
Afgelopen week zat ik een beetje te peinzen over wat ik dàn verwachtte van voetbalcommentaar. Ik kreeg leuke ideetjes. Zoals iemand die steeds over iets anders begint. Of, beter nog: twee mensen samen. Twee huisvrouwen bijvoorbeeld, die even een receptje voor een goede stoverij bespreken. Of iemand die het voetbal alsmaar met een andere sport vergelijkt (“Bij figuurzwemmen gaat het er heel anders aan toe. Daar doet men bijvoorbeeld...”)
Ineens had ik het. Hèt idee! Ik wil Buurman & Buurman voor het voetbalcommentaar. Die zeggen precíes genoeg en weten het in al hun eenvoud bijzonder amusant te houden. Voetbalcommentaar a la Buurman & Buurman gaat waarschijnlijk ongeveer zo:
“Hoppa!”
“Ja, een-tweetje…”
“Mooie bal!”
“Biertje, Buur?”
"Wat een kans zeg!"
“Schieten!”
“Oooo….”
“GOAL!!!”
"Hoi hoi hoi hoi!"
Meer heb je als voetbalkijker niet nodig. Echt niet.
Mee eens?
Dus, zullen we dit doen? Dit EK gaat het natuurlijk niet meer lukken, maar er is meer dan genoeg voetbal op tv om een leuke pilot uit te voeren. Dan heeft Frank Snoeks tijd voor andere dingen.
Misschien is een stilteretraite een aardig idee voor hem.
Dus, zullen we dit doen? Dit EK gaat het natuurlijk niet meer lukken, maar er is meer dan genoeg voetbal op tv om een leuke pilot uit te voeren. Dan heeft Frank Snoeks tijd voor andere dingen.
Misschien is een stilteretraite een aardig idee voor hem.
Een voorproefje van voetbalcommentaar door Buurman & Buurman zie je hieronder. Je ziet ook dat de gele Buur veel passie heeft voor voetbal - en dat dit duo er altijd wat van weet te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten