BZV - een terugblik op de terugblik (2)

Tien jaar Boer Zoekt Vrouw. Wat bracht het ons? Wat leerden we? Twee zondagavonden achtereen mochten we nog eens genieten van alle prachtige BZV-momenten.

Gemekker
Het eerste wat we gisteravond leerden was dat Jos & Saskia niet meer samen zijn. Yvon bracht het subtiel (‘ik mis een vrouwelijke touch’). Wat ze eigenlijk wilde zeggen was: wat een sfeerloze gribuswoning heb je nu dan! Jos! Ce qui s'est passé?
Jos gaf een halfslachtig antwoord, maar verzweeg de enige plausibele verklaring: hij heeft met Aletta gepraat. Dat moet wel.

Waarom? Nou, hij was helemaal in zijn Sas (don’t picture this!) en nu is hij een eenzame geitenhoeder. NET ALS ALET!!! Hoe zij hem ervan heeft weten te overtuigen dat dit beter was is me een raadsel, maar het is gebeurd. Hij wíl zelfs niet eens meer een vriendin! En Aletta had óók besloten dat het beter was om alleen te blijven. Goed, in haar geval klopt dat, maar om andere mensen dan ook een eenzaam geitenleven op te dringen – dat gaat me te ver. Foei Aletta! Foei!

Geblèr
We werden opgevrolijkt met wat beelden van woordeloze Wietse en zijn Neeltje. En daarna kwamen de waterlanders.
Johan die huilde. Hij praat altijd gewoon door tijdens het huilen, en dan klinkt hij of hij aan heliumballon heeft zitten lurken. En tòch is het aandoenlijk.
Frans die huilde (“sterk spul hè”)
Frank die huilde.
Wim die huilde.

Ergo: die boeren zijn best huilebalken.
Ter compensatie kregen we daarna Richard, die anderen aan het huilen maakte. Hij is tegenwoordig single & failliet en heeft dus geleerd dat karma een bitch is.

Gegil
Tijdens de quiz zat ik net als vorige week de antwoorden naar de tv te schreeuwen. Daarna bleef ik gillen omdat psychopAad in beeld kwam. Zijn trui was gemaakt van dode kuikentjes en hij vertelde dat hij een nieuwe vriendin had – die we daarna ook te zien kregen. Op onschuldige toon stelde Yvon de zeer terechte vraag: “En ze is nog steeds niet weggerend?”
Nee, dat was ze niet, zei Aad. Maar ik denk dat die zogenaamde vriendin gewoon de buurvrouw was die even kwam figureren, zodat hij niet al te sneu overkwam. Maar hij ís sneu. En hij blijft eng.

Geluk
De gruwzame beelden verdwenen en daarvoor in de plaats kwam het beeld van geluk.
Martin en Wilma. Wat staat de liefde hen goed. Ze stralen en dat verdienden ze allebei. Als je de Martin van nu naast de Martin van ‘toen’ zet, zie je dat hij jaren jonger en oneindig veel gelukkiger is geworden. Ze maken elkaar blij – en veel meer hoeft de liefde toch eigenlijk niet te zijn? Laat ik het maar gewoon eerlijk toegeven: er gleed een traan over mijn wang toen ik ze zo zag. Eén traan maar hoor.

Tot slot kregen we het door de kijkers gekozen mooiste BZV-moment aller tijden. De keuze was gevallen op Johan & Ingrid in de duinen. Ik stuurde een tweet de wereld in – dat dit niet het mooiste BZV moment was. Dat kwam me op een reprimande te staan, van niemand minder dan Ingrid! Ingrid tweette naar mij!! Ik ben nog nooit zo dicht bij BZV geweest als gisteravond!

Maar ik blijf bij mijn standpunt. De duinscène was mooi, maar er was zoveel meer. Hoe kan ik kiezen?

De hoofden van die meiden bij Joris toen hij vertelde dat hij voor Renske koos.
Gijsbert.
De moeder van Willem – omdat ze zo lief was en vond dat hij Jurjen moest kiezen.
Het draaiende theekopje, natuurlijk.

Volgende week begint het nieuwe seizoen. Nieuwe boeren, nieuwe liefdes, nieuw gestuntel. Nieuw moois.

Ik heb er zin in.