Een sociaal subleven

Voor mijn werk heb ik de beschikking over een BlackBerry.

Deze telefoon en ik begrijpen elkaar niet. Hij doet altijd wat ik niet wil en nooit wat ik wel wil.
Nu is het zo dat ik weinig werkgerelateerd telefoneer. Dat komt: ik doe interne communicatie, en intern is het heel haalbaar om even naar elkaar toe te lopen. Daardoor hoeven de BlackBerry en ik niet zoveel met elkaar te maken te hebben. Voor het hechtingsproces is dat niet helpend, verder is het juist heel geruststellend.

Extra's 
Nu is er één ding aan de BlackBerry dat mij wel bevalt.

Het ding was ooit van iemand anders. Toen zij de telefoon, of vooral het telefoonnummer, moest opgeven, heeft ze weinig moeite gedaan om de rest van de wereld hiervan op de hoogte te stellen. Deze telefoon en dit telefoonnummer hebben mij een sociaal subleven gegeven met allerlei mensen die ik niet ken. Als een soort van legale voyeur lees ik alle berichtjes die voor de vorige eigenaar zijn bestemd. De oogst tot nu toe is boeiend:

• Dick en Wil feliciteerden mij hartelijk met mijn verjaardag. Ze komen morgen weer thuis en hebben het erg naar hun zin gehad op Kreta.

Ik ken Dick en Wil niet, maar ik ben blij voor ze dat ze een toffe vakantie hebben gehad. Ook ben ik blij voor ze dat Wil geen Willy heet, want Oh My – dan waren ze echt een lullig koppel geweest. Natuurlijk waardeer ik de felicitaties, ook al was ik niet jarig.

• De Kamer van Koophandel belde om te vragen hoe het ervoor stond met “de aanvraag”.

Ik zei dat ik het niet wist omdat ik de nieuwe eigenaar van iemands oude nummer was. En dat ze die persoon waarschijnlijk moesten hebben. De KvK-medewerker zei dat hij nog een ander telefoonnummer had en dat hij dat wel even zou proberen. Daarop belde hij me nogmaals, maar ik was nog steeds gewoon ik en niet die ander. We hingen weer op en daarna heb ik hem niet meer gesproken. Over “de aanvraag” zijn we allebei niks wijzer geworden.

• Tineke feliciteerde mij met de verjaardag van mijn dochter.

Opnieuw: dank! Veel dank!! Mede namens mijn niet-bestaande dochter uiteraard.

• Prettige kerst en een voorspoedig nieuwjaar gewenst! (van diverse kanten)

Insgelijks. Wie u ook bent.

• Een uitnodiging voor een nieuwjaarsborrel. Alsmede een uitnodiging voor een gezellig etentje ("Met iedereen") bij José thuis.

De spin in het sociale netwerk
Toen ik niet reageerde op de uitnodiging van José, belde ze mij. Met mijn eigen stem zei ik mijn eigen naam, en tóch reageerde ze dolenthousiast. “Héééé, met Joséééé!”

Mijn reactie was een stuk lauwer. Daardoor realiseerde José zich dat ik niet degene was die zij voor ogen had. Ze zei "sorry" en "verkeerd nummer" en hing op. Op deze manier heb ik mezelf het gezellige etentje met iedereen ontzegd. Dat is jammer, want nu weet ik nog steeds niet van wie al die attente berichtjes komen. Ik ben echt heel benieuwd naar Dick en Wil. 

Maar sinds ik José heb gesproken is het aantal gezellige berichtjes sterk afgenomen. Tineke infiltreert ineens niet meer in mijn knusse gezinsleven en ik heb ook geen enkele borreluitnodiging meer ontvangen. Jammer man. 

Vraag

U moet weten: ik ben dik tevreden over mijn vrienden en mijn sociale leven. Echt waar. Iedereen is lief en als ze op vakantie gaan sturen ze me berichtjes dat het heel leuk is waar ze zijn. Ook feliciteren ze me trouw met mijn verjaardag, of met de verjaardagen van mijn familieleden. Zulke vrienden heb ik. 

Maar toch.
Toch heb ik een vraagje. 

Kent iemand Dick & Wil en Tineke?
Ik begin ze zo langzamerhand een beetje te missen.