Madiba is weg

"The majority of people is at peace with the idea that he will pass away. Madiba's old. He has done so many great things for our country. He deserves to rest in peace."

Deze woorden zei een gids tegen mij, zo'n twee maanden geleden. We stonden in Soweto voor het huis van Nelson Mandela. Ik vond het een speciaal moment, maar sinds gisteravond nog vele malen specialer.

Hoop
Mandela belichaamde hoop. Nieuwe moed, kracht en recht. Niet alleen in Zuid-Afrika. Láng niet alleen in Zuid-Afrika. Deze man, deze kolossale man, heeft de wereld veranderd. Hij stond op tegen onoverkomelijke krachten. Hij verwachtte nooit dat het makkelijk zou zijn, maar hij stond voor zijn zaak en niets heeft hem daar vanaf kunnen brengen. Zelfs geen 27 jaar gevangenschap.

Held
Had hij het toen op Robbeneiland maar geweten. Dat hij het zou overleven en vrij zou komen. Dat hij president van zijn land zou worden en een ongeëvenaard voorbeeld van leiderschap zou zijn. Dat hij op een gegeven moment met pensioen zou gaan, en later nog eens ("Now I retire from retiring", lichtte hij in 2004 toe) en dat hij heel, heel oud zou worden.
Er kwam waarheid, er kwam verzoening. Er kwam een einde aan de Apartheid. Alles veranderde en verbeterde na 1990. Dankzij hem. Dankzij Madiba.

Weg
En nu is hij weg. Het lag om meerdere redenen in de lijn der verwachting en toch schrok ik gisteravond. Maar het is goed. Hij was een uitzonderlijk mens dat nederigheid, genade, moed, vriendelijkheid en waardigheid  belichaamde - zelfs in het gezicht van extreme tegenspoed. Hij is er niet meer, maar de impact die hij op Zuid-Afrika en op de wereld heeft gehad zal voor altijd blijven.

He deserves to rest in peace.

"Death is something inevitable. When a man has done what he considers to be his duty to his people and his country, he can rest in peace."
Nelson Mandela