zaterdag 28 december 2013

De evaluatie van 2013

Eind vorig jaar zei ik dat 2013 mijn jaar ging worden. And guess what? Het is gelukt! Dit jaar is me uitstekend bevallen, er was een hoop leuks en anders altijd genoeg om de moed erin te houden. Natuurlijk waren er ook een paar minder leuke dingen, maar hé, dat hoort erbij. Zolang de leuke dingen de minder leuke maar blijven compenseren – en dat was zeker het geval.

Werk
Er waren belangrijke doorbraken op werkgebied. Dat mocht ook wel na een paar jaar van aanmodderen en roeien met riemen die ik eigenlijk niet had. Maar nu!
Ik leverde een bijdrage aan de tentoonstelling over Mulisch’ ‘Het stenen bruidsbed’, wat zowel plezierig als interessant was. Daarna hield ik even zomervakantie en daarna begon mijn nieuwe baan bij het ministerie van Economische Zaken. Het was even wennen, maar inmiddels heb ik mijn draai daar helemaal gevonden en heb ik het er erg naar mijn zin.

Privé
Toen 2013 nog niet zo heel lang bezig was, hoorde ik dat wegens gebleken succes mijn eretitel “Tante Anne” een nieuwe impuls zou krijgen in de vorm van een tweede kind. Nichtje N. is eind september geboren en ze is het allerliefste kleine meisje van de hele wereld.

Los daarvan is de privésituatie een beetje kabbelend, wat voor de variatie best eens lekker is. Goed, ik wil heus wel toegeven dat er bepaalde kanten zijn die me niet zinnen, maar we zien nog wel hoe dat zich verder gaat ontwikkelen. Ik kan er nu toch niets aan veranderen. En na de heftige stormen van de laatste jaren is rustiger vaarwater erg prettig.

Ek vir jou, jy vir my
Een belofte die ik mezelf jaren terug heb gedaan was deze: als de storm is gaan liggen, ga ik naar Zuid-Afrika.

De storm ging liggen, dus ik ging naar Zuid-Afrika.

Al in februari boekte ik de reis, in oktober ging ik. Dat was prima gepland, want daardoor had ik al die maanden iets om naar uit te kijken.
Het was elke seconde geduld waard. De reis was veel meer dan ik van tevoren had kunnen verwachten. En wat ik toen nog niet kon voorzien, dat ontdek ik nu: na de maanden van ‘uitkijken naar’, zit ik nu nog volop in het ‘nagenieten van’. En in het dagdromen, het nieuwe plannen maken… Want ik ga terug, er is nog zoveel meer te zien en te beleven daar. 
Zuid-Afrika heeft iets in me losgemaakt wat ik niet in woorden kan vangen, maar wat me bijzonder gelukkig maakt.

2014
Omdat dit het afgelopen jaar zo goed gewerkt heeft, verklaar ik het nu gewoon weer. Ook 2014 wordt mijn jaar!

Als ik het net zo wijs aanpak als in 2013, dan organiseer ik ergens in de komende maanden mijn volgende reis. Heb ik weer de hele tijd iets moois om naar uit te kijken. Bovendien bevinden we ons dadelijk weer in een jaar waarin het nog lente en zomer moet worden en waarin alles nog zo heerlijk open ligt.

Dus laat maar komen. Ik ben er klaar voor.
Ik heb steeds beter in de gaten hoe het werkt.

Geen opmerkingen:

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...