Open brief aan buienradar

Hoi Buienradar,

Middels dit schrijven wil ik mijn vertrouwen in u opzeggen. Ik kan me voorstellen dat deze nogal directe openingszin u rauw op uw dak valt, maar daar heeft u het zelf naar gemaakt.

De afgelopen week heeft u mij geregeld van informatie voorzien - op mijn verzoek uiteraard, want u neemt nooit het initiatief. Aanvankelijk vond ik het desondanks bijzonder vriendelijk van u dat u mij zo ter wille was. Ik klikte op u en u liet mij zien wat ik neerslaggewijs kon verwachten. So far, so good.

Echter, en nu komen we bij het punt dat ik wil maken: u maakt er een potje van. U kijkt niet op een buitje meer of minder, terwijl dat nou precies uw raison d'etre is. U bent in het leven geroepen om op buitjes meer of minder te kijken, daar bent u voor bedacht. Het idee is dat u ons vertelt wanneer we zonder paraplu, regenpak of lieslaarzen naar buiten kunnen en wanneer niet.

Maar u gooit er met de pet naar. U doet maar een dotje. Alsof u de reïncarnatie van Tante Til bent, maar dan met blauw, groen en rood op het palet in plaats van kloddertjes roze. En u smijt die kloddertjes dan maar gewoon een beetje lukraak in het rond, zonder ook maar enigszins te malen om zaken als precisie, geloofwaardigheid en het feit dat sommige mensen voor hun kortetermijngeluk van u afhankelijk zijn.

Eerlijk is eerlijk: de eerste keer dat het gebeurde vergaf ik het u nog. Ik dacht: 'ach, zo'n vergissing kan de beste overkomen'. Misschien had u uw dag niet of had uw satelliet een ATV'tje. Echt - u vraagt om een excuus en ik genereer ze waar u bij staat. Maar, Buienradar, das war einmal. Vanaf nu gebeurt dat niet meer. Het is me namelijk opgevallen dat u enorm slordig bent en uw taakomschrijving negeert en dat moet u zelf weten, ware het niet dat een heleboel mensen er de dupe van zijn. Ik bijvoorbeeld, maar ook vriendinnen van mij, en mijn moeder.

U moet buien voorspellen. Dat is alles wat wij vragen. Gewoon even aangeven wanneer het gaat regenen. Zodat wij daarop kunnen afstemmen wanneer we op pad kunnen gaan zonder kletskleddernat te worden. Maar als u de hele tijd een beetje in het wilde weg blauwe veegjes weergeeft zonder dat daar ook maar enige meteorologische onderbouwing achter schuilt, dan kan ik u echt niet meer vertrouwen. Ik heb me de afgelopen week zeker vier keer door u in het ootje laten nemen en ik heb er schoon genoeg van. Iedere keer als u beweert dat het nog even droog blijft, kom ik in een weergaloze hoosbui terecht.

Bovendien bent u totaal niet consequent, want als ik u drie uur vooruit laat kijken dan geeft u aan dat het om tijdstip x droog is, maar als ik dan 24 uur vooruit selecteer is het op datzelfde tijdstip x ineens donkerblauw met een rode vlek, want uw codetaal voor noodweer is.

Dus daarom zeg ik mijn vertrouwen in u op. Het initiatief voor een toenaderingspoging leg ik geheel bij u, ik doe er geen moeite meer voor. Dus waarschijnlijk zien wij elkaar heel lang niet meer.

Mocht dit u overvallen, dan is dat een teken aan de wand. U ziet de bui wel vaker niet hangen.

Anne