De oude situatie
De oude toiletruimte leek opvallend veel op die in mijn studentenhuis. Dat was geen goed iets.
Het komt neer op: een aftandse plee met in dezelfde ruimte een douche zonder douchegordijn. De verschillen waren dat de douche bij de fysio volgens mij niet gebruikt werd en meer als extra opslagplek diende en dat de ruimte ietwat frisser was, maar niet veel. In mijn studentenhuis was eigenlijk altijd alles goor en dat konden we in zijn geheel op het conto van huisgenoot B. schrijven, die echt de grootste goorlap aller tijden was. Het fysiotherapietoilet was niet zo vies, al rook het er altijd een beetje muffig.
De nieuwe situatie
Het komt neer op: een aftandse plee met in dezelfde ruimte een douche zonder douchegordijn. De verschillen waren dat de douche bij de fysio volgens mij niet gebruikt werd en meer als extra opslagplek diende en dat de ruimte ietwat frisser was, maar niet veel. In mijn studentenhuis was eigenlijk altijd alles goor en dat konden we in zijn geheel op het conto van huisgenoot B. schrijven, die echt de grootste goorlap aller tijden was. Het fysiotherapietoilet was niet zo vies, al rook het er altijd een beetje muffig.
De nieuwe situatie
Nu is er echter een keurig toilet. De douche is eruit gesloopt om niet meer terug te keren en de wanden zijn keurig betegeld (hoewel niet helemaal synchroon en dat irriteert me, maar dat is mijn ding). Er zit ook een heel hip fonteintje in. En het licht dat eerst met zo'n ouderwets trekkoordje bediend moest worden is nu ook zeer 2013. Een beetje té, als je het mij vraagt.
Let there be light...
Het punt is namelijk: je kan het licht niet aan doen. De enige die zeggenschap heeft over het licht, is het licht zelf. Dat wil zeggen: het is iets met een bewegingssensor en dan iets met een spaarlamp. Dus: je doet de deur open, gaat naar binnen, en bij een zéér zwak schijnseltje sluit je de deur. Dan, terwijl je je broek laat zakken en de niet-synchrone tegeltjes telt, wordt het licht steeds wat sterker. En dan kan je in theorie bij een fraai, helder schijnsel je billen afvegen, doorspoelen en het hokje weer verlaten.
De praktijk
Let there be light...
Het punt is namelijk: je kan het licht niet aan doen. De enige die zeggenschap heeft over het licht, is het licht zelf. Dat wil zeggen: het is iets met een bewegingssensor en dan iets met een spaarlamp. Dus: je doet de deur open, gaat naar binnen, en bij een zéér zwak schijnseltje sluit je de deur. Dan, terwijl je je broek laat zakken en de niet-synchrone tegeltjes telt, wordt het licht steeds wat sterker. En dan kan je in theorie bij een fraai, helder schijnsel je billen afvegen, doorspoelen en het hokje weer verlaten.
De praktijk
Er zit echter een timer op de die sensor. Die timer is duidelijk niet afgestemd op mijn tempo. Nu werken er in deze maatschap ook bijna alleen maar mannen en die zijn toiletbezoekgewijs gewoon sneller. Als je me niet gelooft moet je maar eens in een bioscoop bij de toiletten gaan posten en je zult zien dat de rij bij de dames altijd langer is.
Ik ken een man die zó rap is met zijn toiletbezoekjes, dat het al een aantal keer is voorgekomen dat hij zei: "Ik ga even pissen" (een man zegt dat), dat ik dertig seconden later vroeg: "Jij ging toch plassen?" En hij: "Ik ben al terug." Ik snap dat nooit.
Maar afijn. Terug naar het toilet bij de fysio.
Die sensor moet zijn afgesteld door de mannen die daar werken. En mannen zijn dus snel, terwijl ik dat niet ben. Daardoor heb ik nu al een paar keer meegemaakt dat dat licht het voor gezien hield terwijl ik nog op de pot zat. De enige oplossing is dan om als een soort drenkeling met je armen te gaan zwaaien om dat licht weer aan de praat te krijgen, en hoewel niemand me op dat moment kan zien - ik kan zelfs mezelf niet zien, want het is aardedonker - voel ik me altijd zó debiel als ik dat doe.
Oplossingen?
Als we dit als probleem kunnen kwalificeren (niet echt denk ik, maar laten we het voor de aardigheid proberen), moeten er ook oplossingen zijn. Ik denk aan:
- niet meer gaan plassen bij de fysio, al is het reuze irritant om met een volle blaas op de behandeltafel te liggen terwijl de fysio aan mijn onderrug staat te hannesen.
- sneller plassen
- vragen of de sensor anders afgesteld kan worden
Ik ken een man die zó rap is met zijn toiletbezoekjes, dat het al een aantal keer is voorgekomen dat hij zei: "Ik ga even pissen" (een man zegt dat), dat ik dertig seconden later vroeg: "Jij ging toch plassen?" En hij: "Ik ben al terug." Ik snap dat nooit.
Maar afijn. Terug naar het toilet bij de fysio.
Die sensor moet zijn afgesteld door de mannen die daar werken. En mannen zijn dus snel, terwijl ik dat niet ben. Daardoor heb ik nu al een paar keer meegemaakt dat dat licht het voor gezien hield terwijl ik nog op de pot zat. De enige oplossing is dan om als een soort drenkeling met je armen te gaan zwaaien om dat licht weer aan de praat te krijgen, en hoewel niemand me op dat moment kan zien - ik kan zelfs mezelf niet zien, want het is aardedonker - voel ik me altijd zó debiel als ik dat doe.
Oplossingen?
Als we dit als probleem kunnen kwalificeren (niet echt denk ik, maar laten we het voor de aardigheid proberen), moeten er ook oplossingen zijn. Ik denk aan:
- niet meer gaan plassen bij de fysio, al is het reuze irritant om met een volle blaas op de behandeltafel te liggen terwijl de fysio aan mijn onderrug staat te hannesen.
- sneller plassen
- vragen of de sensor anders afgesteld kan worden
Ik houd me aanbevolen voor suggesties. Heeft u die niet: even goede vrienden.
U weet nu in elk geval hoe het toilet bij de fysiotherapie eruitziet.
Dat is toch informatie die u vást niet had willen missen.
4 opmerkingen:
Sneller plassen. Echt, ik snap vrouwen niet, die zitten wel vijf minuten in zo'n hokje. Geen idee wat ze daar aan het doen zijn, behalve de deur volschrijven (maar daar doe je toch ook geen vijf minuten over?).
Lieve Laura, je bent zélf een vrouw. Jij moet toch ook zorgen dat je rokje netjes zit (en dus niet in je panty)? Dat kost tijd!! Bovendien: op het toilet heb je altijd mooie even de tijd om een whatsappje te sturen / een slag te slaan in Wordfeud / een haakje van je nagel te knagen.
Maar het kan ook aan mijn plasangst liggen. Als ik denk dat iemand me kan horen, dan lukt het nooit zo goed. Dat speelt wel mee, denk ik.
Lieve Anne, dat klopt. Maar dat kost hooguit twee seconden! En ik doe niet aan wordfeud. Misschien is dat het. Scheelt me ongelooflijk veel tijd.
Oooh ja, vervelend is dat!
die wc's klinken heeel herkenbaar ja! En zo'n spaarlamp op een toilet is echt niet te doen, helemaal niet 's nachts als je slaapdronken de wc in strompelt..(geloof me, ik spreek uit ervaring). Maar: een oplossing heb ik niet, optie 3: vragen of die anders afgesteld kan worden is denk ik het beste, maar dan moet je wel aan de fysio mensen gaan bekennen dat je lang op de wc zit en wat zullen ze dan wel niet van je denken enzo...lastige kwestie
(de tranen liepen bijna over mn wangen van het lachen trouwens :$)
Een reactie posten