Dokter, kunt even komen?

Huisartsen en ik: het blijft een lastige combinatie. Ik heb weer eens een nieuwe.

Ziek zijn
Ik kom niet zo heel vaak bij de huisarts. Ik heb heus wel eens wat ziektes & zwaktes, maar dat zijn altijd dingen waar ik geen arts voor hoef te consulteren. Een kop thee, een paracetamol en even in de relaxstand en ik ben weer het vrouwtje. Maar goed, soms heb je natuurlijk wel wat ergers en dan is het prettig als je een goede huisarts hebt.

Medische geschiedenis
Ik ben inmiddels toe aan mijn zesde praktijk.
Toen ik klein was, hadden we een heel lieve huisarts die me met verve door mijn kinderziektes heen heeft gesleurd. Maar hij ging met pensioen en wij verhuisden, dus: nieuwe dokter. Mijn moeder maakte daarbij een kapitale denkfout. Een van de optionele nieuwe huisartsen was haar vroegere zandbakvriendje en ze wilde niet bij hem in de praktijk. Toen kwamen we bij een ongelofelijke lapzwans terecht, wiens praktijk heel erg stonk Het beviel ons niks en toen gingen we toch maar naar mijn moeders zandbakvriendje. Inmiddels was dat een vriendelijke bebaarde grijsaard die goede zorg leverde en waar we de hele familie – dus ook mijn moeder – content mee was.

Verhuizen
Na mijn verhuizing naar Den Haag moest ik natuurlijk weer een nieuwe arts. In eerste instantie was dat dokter M., waar ik een beetje bang voor was. Hij schreef een keer antibiotica voor die totaal niet bleek te combineren met een ander medicijn dat ik gebruik, waardoor ik hallucinerend en kotsend en met 45 graden koorts (gevoelstemperatuur) op de bank eindigde.
Gelukkig ontdekte ik toen een huiarts dichterbij huis die goed bekend stond, dus ik stapte over. In eerste instantie leek dat een goede beslissing, want ze was heel vriendelijk en goed in haar vak en ze schreef nooit verkeerde antibiotica voor. Dus toen ik deze zomer weer eens verhuisde, wilde ik graag bij haar blijven. Ook al moest ik een half uur fietsen om bij haar praktijk te komen.

Afwezig
Nu kom ik daar dus toch op terug. Niet eens vanwege dat halve uur fietsen.
Het punt is dat de laatste keren dat ik een afspraak wilde maken, ze steeds afwezig was. Ze had iedere keer bijscholing of vakantie of een begrafenis of het heen en weer of weetikwat. Waardoor ik dus steeds tegenover een of andere vervanger zat en dat vond ik helemaal niet fijn. Ik wil een (vertrouwens)band kunnen opbouwen met mijn huisarts, mijn spreekwoordelijke ei kwijt kunnen, en dat gaat niet als je iedere keer een co-schapper hebt waarbij je denkt: “Joh, ik bewaar de rest wel voor een volgend consult.”

Goede raad
Het besluit over te stappen was genomen, maar naar welke dokter moest ik nu? Ik had het er eens over met deze en genen, en uiteindelijk ook met buurman M. Die was laaiend enthousiast over zijn huisarts, dus toen wilde ik dezelfde. Ik heb me inmiddels aangemeld en nu moet alleen mijn medisch dossier nog even overgeheveld worden (via bits en bytes, vermoed ik).

Mijn nieuwe huisarts heeft als achternaam wat die zandbakbuddy van mijn moeder als voornaam heeft, dus dat is alvast een gunstig voorteken.

Ik kan straks weer rustig ziek worden.