maandag 21 mei 2012

Klabak

Zondagavond, 23.15. Ik lag rustig in mijn bed toen ik ineens werd opgeschrikt door een geluid. Iemand stond duidelijk op iets te meppen.

Mijn straat
Ik ben over het algemeen zeer tevreden over mijn straat. Het is er rustig, best gezellig en er wonen - om even met Robert Vuijsje te spreken - alleen maar nette mensen. Derhalve was het best opmerkelijk dat het geluid zich aandiende, al helemaal met genoemde dag en tijd daarbij. Normaal hoor je zondagavond laat hooguit iemand voorbij fietsen of een flesje in de glasbak gooien tijdens het avondrondje met de hond. Zo niet gisteravond. Het was anders.

Glas
Het mepgeluid hield aan, stopte toen heel even, daarna volgde er nog één klap en die werd gevolgd door omvangrijk glasgerinkel. Er ging duidelijk iets heel erg mis. De enige keer dat ik dergelijk glasgerinkel had gehoord was toen er kortsluiting en daardoor een ontploffing was bij de snackbar. Dat was sneu voor de eigenaar, maar het was niet eng. Gisteravond was het wèl eng. Temeer omdat na het breken van het glas er eerst iets onverstaanbaars werd gezegd en er daarna een manspersoon ongelofelijk hard begon te schreeuwen.

Vloekenpot
Wat hij zoal schreeuwde vind ik niet voor herhaling vatbaar, maar het was niet best. Laat ik het zo zeggen: hij zal de vloekenpot flink moeten spekken door deze kanonnade. Na het schelden deed iemand een poging om hem te kalmeren door rustig tegen hem te praten, maar dat sorteerde geen effect. Hij begon wéér te schreeuwen, en deze riedel van kalmerend spreken en nieuw geschreeuw herhaalde zich een paar keer.
Ondertussen lag ik in met gespitste oren in mijn bed en vroeg ik me af of dit een moment was om de politie te bellen. Ook vroeg ik me af of iemand anders dat niet al gedaan zou hebben en of dit urgent genoeg was voor 112 of dat ik me zou moeten richten tot het 'geen spoed, wel politie'-nummer.

Gendarmerie
Eén van de vragen werd kort daarna beantwoord. Ik hoorde de sirene van een politiewagen en daarna stopte die auto in de straat. De amokmaker werd in de kraag gevat en er werd flink wat gepraat. Ondertussen had mijn nieuwsgierigheid het van mijn angst gewonnen en keek ik dus uit het raam of er wat boeiends te zien was. Dat was niet zo; er stonden twee auto's, een x aantal mensen en iemand was wat onduidelijk met een zaklamp aan het schijnen. Dat was dat. Korte tijd later had de sterke arm der wet de boel gesust, de schreeuwende sloperd ingerekend en keerde de rust terug. Ik viel in slaap, werd anderhalf uur later nog even wakker omdat het ontstane gat van planken werd voorzien en toen was het echt gedaan met de rel.

A brand new day
Vanochtend was mijn straat weer precies zoals ik hem ken. Bij het pand naast de fysiotherapiepraktijk zijn een hoop glasscherven en het dichtgetimmerde raam het residu van de commotie van gisteravond. Ik weet niet wat er precies aan de hand was. Er zal wel een aanleiding geweest zijn waardoor de man het nodig vond om zijn honkbalknuppel uit te laten in deze rustige, nette straat. En ach, de toestand is dankzij het politieingrijpen nog vrij vlot voorbijgegaan.

Maar leuk was het zeker niet.

Geen opmerkingen:

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...