Vakantie

Er was al een tijdje geen sprake meer van op vakantie gaan. In 2009 ging ik naar Canada en sinsdien was het bekeken met de vakantiepret. Om verschillende redenen zat het er even niet in en dat zinde me niets.

Zomer 2011
In 2010 vond ik het allemaal nog best overkomelijk. Ik had toen zoveel andere zaken aan mijn hoofd dat datzelfde hoofd niet echt naar vrolijk vakantie vieren stond. Vorig jaar daarentegen, had ik er wel flink de pest over in. Van vrienden hoorde ik allerlei leuke vakantieplannen en naderhand dolenthousiaste verhalen vol zon, zee, zwembaden, terrasjes en wat dies meer zij. Ik kon nog net genoeg interesse opbrengen om hun vakantiekiekjes te bewonderen, maar iets in mijn achterhoofd zei steeds: "Nouhou, dat wil ik óók!"

Zachtjes tikt de regen...
Deze lichte vorm van jaloezie werd mede mogelijk gemaakt door de pleuriszomer van vorig jaar. Terwijl een groot deel van mijn vrienden- en kenniskring genoot van la dolce vita, zat ik bij de brandende kachel en zag door mijn raam een hoeveelheid regen waar niemand vrolijk van wordt. Het voorjaar was nog zo mooi geweest, maar de zomer was er een om - meteorologisch gezien - rap te vergeten. Ik wilde dat niet zo. En als ik iets niet wil, dan doe ik er alles aan om het te veranderen. Er moest een vakantieplan komen voor deze zomer.

Singlesreizen: het hoe en waarom niet
Het eerste plan was Italië. Niet helemaal alleen, maar - bij gebrek aan beter - met een singlesreis. De leukste optie in dezen was helaas een reis die je beter niet in het hoogseizoen kan ondernemen. Ik nam minder aantrekkelijke doch ook niet geheel onaangename opties in overweging, maar echt lekker voelde het niet. Ik heb ervaring met het fenomeen 'singlesreis' en ik verheugde me er niet onmiddellijk op om weer weet ik hoeveel uur in zo'n dampende touringcar te moeten zitten. Bij mijn vorige singlesreis had ik ook nog eens te kampen met een paar medereizigers uit het OLO*, die bijvoorbeeld om drie uur 's nachts in de touringcar een luidkeels "Oh Denneboom" inzetten. Het gevolg was dat ik niet uit de overpeinsfase kwam. Ik had toch besloten dat ik zó'n vakantie niet meer wilde?

Bonbini!
Ondertussen hoorde ik om mij heen alweer volop vakantieplannen de revue passeren. Eén van die plannen was Curaçao. Hierbij bestond de mogelijkheid om het reisgezelschap enige tijd te komen versterken, mits ik een betaalbaar vliegticket kon vinden. Eerst dacht ik: dat lukt niet. Dat dacht ik vooral omdat het aanvankelijk ook écht niet lukte. Toch bleef het idee in mijn hoofd schemeren en zo besloot ik om gewoon nóg een keer het internet af te struinen op zoek naar goede vliegmogelijkheden. En wat denk je? Ik zocht en ik vond!

Eind goed, al goed
Zo kon het gebeuren dat ik gisteren een online boekingsproces doorliep, een heerlijke vakantie naar het práchtige Curaçao boekte en vervolgens zo'n twee uur lang als een stuiterbal door mijn huis sprong. Ik ga op vakantie, ik ga naar Curaçao en ik hóú van Curaçao**, dus kan het beter?! Nee, het kan niet beter!

Deze zomer krijgt mijn blog een Caribisch tintje.
En ik ook.

____________________
* OLO = Ontiegelijk Laag Onderwijs.
** Ik weet dat, ik was er al eerder