Groentebla

Het was donker in de groentela. De bewoners waren diep in slaap, of ze deden alsof. Ze hadden een paar roerige dagen achter de rug, vol van ruzietjes en verhitte discussies. Maar nu was het even stil, afgezien van de geluiden die door de deur van de koelkast drongen.

Paprika lag knus tegen Sla aan, maar kon de slaap niet vatten. Hij luisterde naar de nieuwsuitzending die hij door de koelkastdeur net kon verstaan. Het ging natuurlijk weer over EHEC. En over taugé.
"Ben je ook wakker?" fluisterde hij hoopvol tegen Sla.
"Ik sla", zei Sla.
Paprika grinnikte. Hij kon de flauwe humor van Sla wel waarderen.
"Hé maar Sla, hoorde jij dat nou ook? Ze zeggen dat Taugé het heeft gedaan..."

Op dat moment werd duidelijk dat er meer groenten helemaal niet zo diep in slaap waren. De opmerking van Paprika bracht een bries van verontwaardigd gefluister teweeg.
"Taugé?" lispelde Komkommer. Hij had een zware week achter de rug, de groentela had twee kampen gevormd waar hij ongewild en onbedoeld als lange groene scheidslijn tussen had gelegen. Hij keek om zich heen en zei boos: "Zie je wel! Zie je nou wel! Ik zéí toch dat ik het niet was?" Tomaat & Tomaat, die iets minder onder de geruchten geleden hadden, maar toch ook wel heel erg, vielen Komkommer bij. "Ja, zie je nou wel! Wij zijn gewoon Goed & Gezond! Er is niks mis met ons!"

Witlof, de enige die echt had geslapen, werd nu mompelend en mopperend wakker. "Zeg hé, wat is dit nou weer voor herrie? Ik dacht dat we het erover eens waren dat we de zaak zouden laten rusten!"
"Jawel", antwoordde Paprika, "Maar ik hoorde net dat het Taugé is. En wie is in deze groentela degene die de meeste lasterpraatjes heeft lopen rondstrooien? Juist ja!" Paprika wendde zich tot Taugé. "Nu heb je niet zoveel babbels meer hè? Zeg nou eens wat! Is het waar wat ze beweren?"

Taugé haalde nukkig zijn schouders op. "Ik beroep me op mijn zwijgrecht", zei hij een beetje gewichtig. "Ha! Ja! Nu ineens wel!" hoonde Komkommer. "Nou, ík ga niemand vals beschuldigen. Ik weet hoe dat voelt. Maar excuses lijken me wel gepast!"

"Jongens, jongens", probeerde Sla de gemoederen wat te bedaren. "We moeten een front vormen. Als we niet uitkijken, worden we hier allemaal de dupe van. Straks ziet niemand ons nog als vitaminebron, maar als gevaarlijke EHEC-verspreiders. Maar samen staan we sterk! Als we tenminste niet al onze kracht verspillen aan geruzie. Toe nou..."
Tomaat & Tomaat rolden naar Sla toe, om hem hun steun te betuigen. Witlof gaf ook te kennen het met Sla eens te zijn en Paprika kroelde nog eens extra door Sla z'n blaadjes. Maar Komkommer bleef boos. Taugé beriep zich nog steeds op zijn zwijgrecht.

"Zo makkelijk gaat dat niet!" riep Komkommer geaggiteerd. "Ik was toch altijd een gewaardeerd lid van de groentela, maar deze week... Het was akelig hoor, écht akelig. Hoon, spot, laster. Mijn goede naam besmeurd. En grappen, allemaal grappen ten koste van mij! Dat doet pijn hoor, dat steekt!" Komkommer moest er zowaar een beetje van grienen. Sla gaf hem een blaadje om zijn neus in te snuiten. "Kom, Kom, Komkommer", begon hij. Paprika grinnikte weer. "Taugé kan net zo goed onterecht beschuldigd worden als jij. Dat weten we niet. We blijven het nieuws gewoon volgen. Die rare mensen maken er een veel te grote toestand van."

Taugé voelde zich gesteund. Komkommer wilde eigenlijk nog steeds wel excuses horen, maar hij besloot zich voorlopig rustig te houden. Witlof gaapte. "Kunnen we dan nu weer gaan slapen?" vroeg hij.

En dat deden ze.