"Lang zal je lever" heette het programma dat gisteravond werd uitgezonden. Het was erop gericht jongeren bewust te maken van de gevaren van alcoholgebruik. Het drankgebruik onder jongeren is de laatste jaren steeds excessiever geworden, en zo'n thema-uitzending is dan best een goed idee.
Natuurlijk had ik al vaker gehoord over comazuipen en aanverwante praktijken. Noem me naief, maar ik dacht: het zijn de unhappy few die dat doen. Maar nee. Ik denk dat het net te ver gaat om het 'gemeengoed' te noemen, maar toch bleek het meer regel dan uitzondering dat pubers zich extreem bezatten. Niet eens sporadisch bij een feestje, maar wekelijks. Sommigen zelfs meerdere keren per week.
Ik keek het programma met stijgende verbazing. Ik ben zelf vrij 'keurig' als het gaat om alcoholgebruik. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit wakker ben geworden met een klopboor in mijn hoofd en de smaak van dode bever in de mond; ik heb heus ook wel eens een drankje teveel gedronken. Maar vergeleken met wat deze jongeren presteren, was ik zelfs in mijn meest aangeschoten toestand een amateuristische wannabe. Pubers die zonder blikken of blozen vijf liter bier op een avond soldaat maken. En daar komen de mixjes dan nog bij. Jongeren die menen geen leuk feest te kunnen hebben al de drank niet rijkelijk vloeit.
Wat me nog het meest schokte, was de 'matter of fact' manier waarop ze over hun alcoholconsumptie spraken. Dat ze het normaal vinden dat je op je elfde al alcohol drinkt. Dat ze menen dat dat erbij hoort en dat het je vormt. Nou, in dat laatste hebben ze dan wel weer gelijk, maar niet in positieve zin. Hersencellen kunnen zich door de alcohol niet ontwikkelen, je lichaam krijgt een optater van heb ik jou daar, noem het allemaal maar op. Er werd verteld dat korsakov bij steeds jongere mensen voorkomt. Maar die jongeren die horen dat aan en die lachen erom. Die zien beelden van zichzelf in beschonken toestand waarbij ze zeggen: "Och, dat valt toch best mee?" Bij sommige anderen moest er eerst een alcoholvergiftiging aan te pas komen vooraleer ze inzagen dat het misschien niet zo verstandig was wat ze deden.
Ik snap het niet. Ik snap het werkelijk niet. Dat die jongeren dat doen, dat hun ouders dat tolereren en dat het kàn. En behalve dat ik het niet snap, kan ik me er ook best een beetje boos over maken. Kinderen van die leeftijd zijn zó kwetsbaar. En ja, in de puberteit ontwikkel je jezelf, ben je op zoek naar je eigen identiteit. Maar juist in die zoektocht kan je gevoelig zijn voor het overschrijden van je eigen grenzen en dan moet er toch een ouder, wijzer iemand zijn die zo'n grens dan af en toe voor jou stelt? Ik snap best dat ze op een gegeven moment eens een biertje willen proeven, maar vijf fokking liter op een avond?!
En natuurlijk, ik keek dat programma vanuit mijn eigen perceptie. Mijn ouders hebben mij nooit grenzen hoeven stellen met betrekking tot alcoholgebruik, simpelweg omdat ik er niet naar taalde. Ik dronk appelsap en was daar erg tevreden mee. Maar die jongeren van gisteravond blieven de appelsap waarschijnlijk pas als het zover over de datum is dat het is gaan gisten.
Ik kan alleen maar hopen dat zo'n uitzending effect heeft. Dat er gisteravond jongeren zijn geweest die dat zagen en zich achter de oren krabden. Maar één zo'n uitzending gaat niet het beste effect sorteren, ben ik bang. Ik hoop dat er meer aandacht aan wordt besteed, richting iedereen die ook maar iets kan doen om deze ontwikkeling te remmen, te stoppen het liefst.
Dat drank meer kapot maakt dan je lief is, dat werd in elk geval goed duidelijk.
En dat zal dan van je lang zal je lever niet meer herstellen.
2 opmerkingen:
De documentaire deed mij ook inzien dat het bijna "gemeengoed" is om zoveel te drinken door jongeren. Ik vroeg me af hoe dit komt. Is dit een gevolg van een permissive society? Ouders die zo weinig mogelijk verbodsregels willen stellen? Misschien is zoveel drinken sociale conventie geworden? Wat denk jij?
Ik ben er van ovetuigd dat het iets met sociale conventies te maken heeft. Misschien wel juist omdat het om pubers gaat die over het algemeen een sterke 'drive' hebben om 'erbij te horen'. En als het dan bon ton is onder leeftijdsgenoten / vrienden om je klem te zuipen, dan zullen ze 'dus' geneigd zijn daarin mee te gaan. Drinken an sich wordt sowieso vaak gezien als een sociale aangelegenheid - al vind ik dat nog niets zeggen over (laat staan vóór) dat grenzeloze.
Dat de ouders zo weinig mogelijk verbodsregels willen stellen... dat kan ik niet snappen. Dat je je kind ruimte wilt geven: prima. Maar er is toch een verschil tussen ruimte geven en ze hun goddelijke gang laten gaan ten koste van alles? Hoe kúnnen ouders toekijken hoe hun kind op deze manier met zijn/haar leven speelt? Terwijl in andere opzichten weer een trend van 'overbescherming' zichtbaar is - denk aan reclames als "kinderen willen hun handen niet wassen als het pompje vies is". Dat valt toch niet met elkaar te rijmen?!
Een reactie posten