Boeren en vrouwen: eindelijk actie!

Kijk, dit was nou een BZV-aflevering waar je als blogger iets mee kunt. Eindelijk actie! Niet op alle fronten de actie waar je in een queeste naar liefde en passie op hoopt, maar actie niettemin.

Marcel
Dat ging dus niet goed. Al aan het begin van de uitzending was het een en ander uit de expressie van Ksenia af te leiden: ze wilde in een andere kamer slapen. Maar volgens mij wilde ze ook liever in een ander hotel. In een andere stad. Met een andere man. Wat begrijpelijk is. Uiteindelijk heeft ze dat ook - in iets mildere bewoordingen - aan Marcel verteld. Vriendin N. sms'te mij daarna dat ze toch wel een beetje medelijden met Marcel had, waar ik op reageerde met de opmerking dat N. te goed is voor deze wereld. Medelijden met Marcel... zelfs empathie kent zijn grenzen. Tot slot wil ik nadrukkelijk niets zeggen over Marcels flappenmuts.

Gijsbert
Dat ging dus wel goed. Femke en Gijsbert hadden het gezellig met malkander en tijdens het ontbijt op de tweede dag werden er overduidelijk postcoïtale blikken gewisseld. Tijdens het diner (er stond wijn op tafel) op de derde dag werd Femke bovendien door Gijsbert aangesproken met "schatje". Dat zit wel goed.
Het enige is dat Gijsbert er een vorm van logica op nahoudt die ik niet kan volgen. Femke en hij hadden een "is dat zielig of niet" discussie over vlees (cursusje gevolgd bij Frank, me dunkt) en toen plaatste Gijsbert de opmerking: "Als niemand lam zou eten, zouden er ook geen lammetjes zijn." Terwijl ik denk: als je ze niet opvreet, zijn er des te meer. Maar afijn.

Frank
Komen we bij Frank. Hij moet echt iets doen aan die emotionele incontinentie van hem, want my God, hij zat gewoon wéér te janken! En dat op vakantie, dus er waren geen geitjes in de buurt om hem te troosten. Anita speelde op haar ski's de geboorte van Bambi na terwijl Frank haar coachte. Al met al denk ik dat we hier ook van liefde kunnen spreken. Dat is een mooi iets.

Annemarie
Als we ergens niet van liefde kunnen spreken, dan was het bij Annemarie en Adriaan. Die twee liepen alleen maar tegen elkaar te snauwen, Adriaan was de vleesgeworden definitie van 'chagrijnig' en deed de romantiek zinloos geweld aan door dingen te zeggen als: "Die zon gaat zonder mij ook wel onder". Ik zeg niet dat dat niet waar is, maar als liefde de intentie is, moet je zo'n denkwijze soms gewoon even een halt toeroepen.
Vanochtend dacht ik hier nog eens even over na en drong ineens tot me door wat er werkelijk aan de hand was. Adriaan miste Harrie. Dat moet het haast wel geweest zijn.

Richard
Moet ik aan hem nou ook nog aandacht besteden? Ik heb het zó geschoten met die gast. Voor de volledigheid dan even een klein iets: Annemieke zei dat sommige dingen voor een vrouw heerlijk zijn om te horen. Dat is een feit, inderdaad. Maar even: als ze uit de mond van Richard komen, zou dat voor mij ernstig afbreuk doen aan de heerlijkheid. Verder: ophoepelen. Ik wil er niets meer mee te maken hebben, met heel die Richard niet.

Dat was dat
Volgende week zien we hoe de situatie drie maanden na de citytrips is. Ik ben erg benieuwd, al kunt u uit het bovenstaande afleiden dat ik mijn voorlopige conclusies al getrokken heb. Het lijkt me wel leuk als Annemarie eenmaal terug op de boerderij Harrie heeft gebeld en dat zij nu alsnog samen zijn.

Of dat Adriaan dat gedaan heeft, natuurlijk.