woensdag 16 februari 2011

Kunnen wij het maken?

Al een paar dagen waren er kluswerkzaamheden in het appartement schuin onder mij. Niet zo leuk, maar je gunt je nieuwe onderbuur het voordeel van de twijfel. Het zou, zo nam ik aan, vanzelf wel ophouden.

Op dit moment heb ik daar echter mijn twijfels bij. Vanmiddag klopte buurvrouw M. op mijn deur en ze vroeg me of ik ook geen water had. Ik had dat nog niet opgemerkt, maar inderdaad zeg: toen ik de kraan opendraaide, gebeurde er in het geheel niets. We weten het direct aan de kluswerkzaamheden van de onderbuur en denderden de trap af om verhaal te halen.

In het appartement staat thans geen keuken meer, zo ontdekten we, en de klusjesman gromde iets wat op 'buis' moest lijken. Volgens M. dan; ik verstond hem niet. Om u een beeld te geven: zelfs boer Richard is een articulactiewonder vergeleken met deze klusjes-Neanderthaler. We berustten erin dat we even geen water hadden en gingen terug naar boven.

Even later wilde ik even naar buiten gaan, net op het moment dat een mevrouw van de winkel onder ons huis bij ons aanbelde. Ze mopperde over de kluswerkzaamheden en meldde dat ze lekkage hadden in de winkel. Fraai. Ik verwees haar door naar de klusdebiel en hoopte vurig dat het euvel als ik terug thuis kwam opgelost zou zijn.

Maar nee. Er komt nog steeds geen water uit de kraan. Hoewel ik inmiddels wist dat 'verhaal halen' godsonomgelijk is bij de klusdebiel, ging ik toch weer naar beneden om te vragen of het nog lang gaat duren. Uit zijn gegrom heb ik opgemaakt dat het vandaag nog wordt opgelost - en dat is hem geraden ook.

De tirade die ik speciaal voor hem afstak, leidde slechts tot een niet-begrijpende blik. De huisbaas heeft deze verbale klap vervolgens mogen opvangen in een telefoongesprek waarin ik uiteenzette dat ik het er niet mee eens ben, dat we hier te maken hebben met een nogal onhandige klusjesman en dat ik toch op z'n minst van tevoren had willen weten dat ik zonder water zou zitten. De rest van mijn irritatie sms'te ik naar buurvrouw M., die inmiddels weer hoog en, nou ja, droog (*ketsjing-boem*) bij haar vriendje zit.

Bij mensenvriend Albert Heijn heb ik zojuist maar een paar flessen water gehaald, want 'geen water hebben' is echt verschrikkelijk onhandig. De nieuwe onderbuur heb ik nog niet ontmoet - ik neem althans aan dat het niet de klusdebiel is - maar het voordeel van de twijfel heeft hij of zij nu wel verspeeld.

Laten we het erop houden dat een slecht begin van ons burenbestaan óók het halve werk is. Maar laten we dan in godsnaam een andere klusjesman inhuren voor de andere helft.

1 opmerking:

Anoniem zei

hopelijk werken ze niet in ploegendienst?

U Zei?! - Deel 36

De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...