Je hebt het vaak tijdens een BZV-seizoen: een inkakmomentje. Een aflevering waarop iedereen een beetje om elkaar heen loopt te scharrelen, maar de èchte spanning ver te zoeken is. Gisteravond hadden we zo'n aflevering. Maar dat gaf niet, zelfs nu is er genoeg dat besproken moet worden.
Boter, kaas & eieren
Theo komt op tv steeds pas als laatste in beeld, dus daarom begin ik met hem.
Het ging er allemaal nogal tam aan toe. De pompoen van Nancy stond nog altijd te rotten op het aanrecht. Ria vond het na één nachtje al vertrouwd om bij Theo op de boerderij wakker te worden, maar had ook een kritiekpuntje: "Theo kijkt me ook weleens niet aan", zei ze, met haar paardengebit.
Maar Theo vindt het allemaal reuze gezellig. Van pure zenuwen kreeg hij de boter niet open, maar soit. Hij had ook een deze week een culinaire uitspatting: zachtgekookte eitjes. Een perfecte afspiegeling van zijn persoonlijkheid.
Theo en zijn dames gingen kaas maken. Hij liet Sandra en Ria lekker aanmodderen met z'n tweetjes, terwijl hij om Nancy heen hing. Glunderend en met rode konen zei hij dat ze alwéér oogcontact hadden gehad.
Het naderende keuzemoment vindt hij nog wat lastig. Ik denk dat hij niet kan kiezen wie hij als eerst naar huis moet sturen: Sandra of Ria.
Affectie? Wat is dat?
Dames, even onder ons. Als jullie een man willen versieren, trek je dan iets aan wat sexy is en een beetje tiet laat zien? Ja toch? Rianne van boer Jan niet, namelijk. Die hult zich in een smurfenblauwe coltrui en denkt daarmee Jan in te palmen. En het gekke is: het lijkt haar nog te lukken ook. Maar dat kan ook komen door haar waargebeurde woensdagavondfilm verhaal, over haar koophuis en haar dode vriend. Ik vat het kort samen, Jan nog korter: "Wel een erg verhaal, eigenlijk".
Wat we verder zagen bij Jan: schapen. En dat Jan niet alleen een oudemannenbril heeft, maar ook een oudemenseninterieur. Nog net zonder Perzische kleedjes op tafel, maar verder... en dat interieur had hij een paar jaar geleden aangeschaft met zijn toenmalige vriendin.
Ik vraag me af: hoe oud was die vriendin? En gaan Jan en zijn meisjes volgende week bridgen en naar de bingo?
Wat we verder leerden: Marieke praat vooral over schapen met Jan, want daarmee houdt ze zijn aandacht goed vast. Way to go, Marieke!
Wat Jan verder leerde: het woord affectie. Maar vraag hem niet wat het betekent, want dat snapt-ie nog steeds niet.
De Wietse van 2015
Wist Bertie waar ze aan begon, toen ze zich aanmeldde voor Boer Zoekt Vrouw? Of is ze gecast? Dacht de redactie: "Een lesbienne hebben we nog nooit gehad", en zochten ze net zolang tot ze Bertie vonden?
Bertie is een spraakzame versie van Wietse van Neeltje. Wietse zei nooit wat, behalve "ja" en "tsja" en na lang aandringen stamelde hij dan dat hij het allemaal nogal moeilijk vond. Bertie praat best veel, maar zegt hoofdzakelijk dat ze het allemaal héél moeilijk vindt, en dat dit niet haar ding is, en dat ze het ook allemaal niet weet, want het is móéilijk, drie vrouwen waarmee je dan ook nog momentjes alleen moet zien te pakken, en óh, MOEILIJK!!
Dus afijn.
Gelukkig heeft ze een hond, die het gesprek bij de avondmaaltijd een beetje aan de gang hield. Op dag twee liet Bertie eindelijk eens wat meer zien... van haar bedrijf. Ciska wilde er het liefst vandoor (wat jammer zou zijn, want Ciska is de leukste van de drie) en Katherine fröbelde weer eens iets en wilde daar graag erkenning & waardering voor. Ik weet niet wat voor issue die vrouw heeft, maar er ìs iets. Volgende week gaat Katrien janken, zagen we in de preview.
Date Esther begint steeds meer te voelen voor Bertie, vertrouwde ze ons toe (niet doorvertellen dus hè). Deze gevoelens kwamen tot haar middels een 'poefmomentje'.
Het gaat fantàstisch daar in Renesse. Gelukkig staat er in de keuken een nummertjestrekautomaat gereed. Handig voor de onderonsjes: plan je die gewoon op numerieke volgorde. (en ja Katrien, jij hebt natuurlijk het allermooiste nummertje. Zelf getrokken? Wat knàp zeg!).
Omdat Bertie niet kan kiezen, mogen haar dames een dag langer blijven. Ze moest aan Yvon beloven dat ze die extra tijd dan wel nuttig zou besteden. In mijn appgroep werd gedacht aan naakt twister spelen. Doe er je voordeel mee, Bertie.
Moeder de Gans
Bij Tom speelden vrijwel alle beelden zich af aan de rand van een sloot. Voor ze daarheen gingen was er een kansloze discussie over overalls. De Barbiepoppen willen die niet aan, omdat ze bang zijn dat Tom ze dan niet meer ziet staan. Dus had de één speciaal kleren gekocht die vies mogen worden (mijn begripscurve gaf een flat line op dat moment) en Lotte had 'leuke oude kleding' mee. Vervolgens liep het viertal naar die sloot. Het leek op Moeder de Gans (Tom) met drie kuikens erachteraan - zelfs het achtergrondmuziekje deed daar aan denken. Het gebrek aan initiatief irriteert Tom, waardoor ik hem ineens weer veel leuker vind. Maar het is ook een beetje zijn eigen schuld: híj koos drie Barbies en die gaan heus niet met hun gemanicuurde tengels in de blubber.
Als ik daar was geweest (een utopie, gezien mijn volslagen gebrek aan barbiepopperige uiterlijke kenmerken, maar enfin) dan had ik een overall aangetrokken, Tom de plomp in geduwd en was ik er zelf achteraan gesprongen. Of iets dergelijks. Dáármee verover je het hart van Tom.
Maar blijkbaar hebben onze poppetjes een ander Plan. Iets met verleidelijk met hun wimpers wapperen en hun hagelwitte tanden bloot lachen, en hopen dat Tom daar dan voor valt. Ik acht dat kansloos, tenzij één van hen de stap waagt om haar gemanicuurde klauw in de nek van Tom te leggen en haar volle, gelipglossde lippen op de zijne te drukken.
Misschien dan.
Heel misschien.
Choices, choices
Volgende week krijgen we de eerste keuzemomenten. Ik hoop op meer actie en een steviger concurrentiestrijd. En als dat niet lukt, dat er dan iets van natuurlijk selectie gaat ontstaan. Een survival of the fittest.
Vooral bij Bertie kan dat nog héél interessante televisie opleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten