Deze vraag stond gisteren op Facebook, en sindsdien laat het me niet los. Ik heb er uitgebreid over nagedacht, ik heb ook antwoord gegeven, maar ik kom er toch niet helemaal uit. Het is namelijk nogal een complexe vraag.
Logisch, maar niet de oplossing
De lijst met reeds gegeven antwoorden was interessant. Zo waren er mensen die de wereld wilden verlossen van specifieke personen. Mugabe bijvoorbeeld, en Assad. Ik begrijp dat wel, maar daar help je de wereld uiteindelijk niet verder mee. Stel: je kan de wereld verlossen van Assad. Dat lost niet echt wat op, omdat die kerel aanhangers heeft. Het is triest maar waar: er zullen altijd weer nieuwe rotzakken zijn die andere mensen het leven zuur of zelfs onmogelijk maken. Maar dat je zulke mensen kwijt wilt, begrijp ik volkomen.
Mijn antwoord
Het antwoord dat ik gaf, luidde: “Injustice”.
Het was het antwoord dat mijn hart me ingaf. Er zijn heel veel dingen die ik erg vind, of slecht, of stom, maar onrecht vind ik onverdraaglijk. Onrecht, ‘in whatever shape or form it may come’.
Er zijn vele voorbeelden van onrechtvaardig handelen te geven. Iedereen kent ze wel. Discriminatie, uitsluiting en belastering is er een aantal van.
Een nogal heftig voorbeeld van onrechtvaardigheid zag ik in 2011 op televisie. Het was een jaar na de verwoestende aardbeving in Haïti en een verslaggever maakte een item over de wederopbouw. Er werden twee jongetjes in beeld gebracht. Ze zullen een jaar of negen geweest zijn. Ze waren elkaars beste vriend.
Het ene jongetje had – relatief – geluk gehad bij de aardbeving. De materiële schade was zoals bij iedereen groot, maar hij en zijn familieleden waren er zonder al te veel kleerscheuren vanaf gekomen.
Het andere jongetje had minder geluk gehad. Hij was niet alleen zijn huis kwijt, maar ook zijn ouders en zijn zusje. Pure ellende.
Na een jaar van wederopbouw stonden er noodhuizen, en er was een school geopend. Het was goed voor de kinderen om weer onderwijs te volgen en bovendien weer structuur in hun dag te hebben.
Behalve dan dat jongetje dat alles en iedereen kwijt was.
Hij mocht niet naar school.
Waarom niet? Omdat er voor weeskinderen blijkbaar andere regels golden.
Ik kan de redenatie niet meer precies navertellen. Ik was te verontwaardigd om nog goed te luisteren. Verontwaardigd over zoveel oneerlijkheid. Ik weet nog wel hoe het arme joch zei dat hij heel blij was voor zijn vriendje omdat die weer naar school kon. Maar dat hij zo graag zelf ook wilde…
Als we dat nou eens konden uitbannen
De wereld zou beter af zijn zonder onrechtvaardigheid. Als iedereen gelijke kansen kreeg en niemand werd uitgesloten om redenen waar die persoon meestal zelf helemaal niks aan kan doen. En als mensen bovendien eens zouden leren om verder te kijken dan hun neus lang is. Tolerant te zijn, flexibel, met open ogen en een open hart.
Het is niet het antwoord
Het was mijn antwoord, en toch bleef ik erover nadenken. Ik wilde een antwoord geven dat ook echt een oplossing zou zijn. Hoe academisch dit hele vraagstuk ook is overigens.
Ik dacht: als je het nou vereenvoudigt. De wereld opdeelt in 'goed' en 'kwaad', en dan het kwaad zou kunnen weghalen. Maar ook daarbij zag ik een beperking: perceptie. Sommige mensen doen dingen die ik slecht vind, terwijl zij denken dat dat het goede is.
Ik ben benieuwd wat u, de lezer van deze blog, zou antwoorden. Daarom speel ik de vraag door.
“If you could rid the world of one thing, what would it be?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten