De voor- en nadelen van het van grote hoogte naar beneden laten storten van een fles wasmiddel

Mijn zus had bij de supermarkt twee boodschappenpakketten bij elkaar gespaard. Daarin zaten een paar dingen die zij niet gebruikt en die kreeg ik. Een van de items was een familieverpakking vloeibaar wasmiddel.

Flatsjt een berg, klotst een beetje

De fles stond op een kastje, niks aan de hand, ging prima. Tot afgelopen maandag.
Over het algemeen beweeg ik me best soepel, maar soms op een slechte dag heb ik de motoriek van een instabiele reiger. Blijkbaar was maandag zo’n dag. Ik weet niet eens hoe het gebeurde, maar feit is dat ik in het voorbijgaan nogal lomp in aanraking kwam met het kastje. Toen:

De fles wasmiddel wankelde.
De fles stortte ter aarde (in slow motion natuurlijk hè)
Ik draaide me om en zag eenderde van mijn keukenvloer verdwijnen onder een paarse dikke vloeistof (wasmiddel) en ik zei: “Kutkutkutkutkutkut!!!” (niet netjes, wel de waarheid).

Nadelen

Dat zo’n akkefietje wat nadelen met zich meebrengt lijkt me duidelijk.
Een heleboel wasmiddel over de keukenvloer is gewoon niet handig. Klein meevallertje was dat een groot deel op mijn deurmat was beland, zodat ik dat in een vloeibare beweging naar buiten kon keilen – waarmee het opruimen begonnen was.

Dat opruimen was nogal een bewerkelijk iets; het dweilt niet zo makkelijk op als – ik noem maar een zijstraat – een omgevallen glas sap. Al je dweilen en duizenddingendoekjes veranderen in no time in zompige blurriemsurrie vodjes en als je dat dan uitwringt… juist, dan gaat het dus schuimen.
Het is een soort van dweilen met de kraan open, maar dan anders.

Bovendien kreeg ik natuurlijk meteen een ‘blij dat ik glij’ situatie in de keuken, want ja: zeep is glad.

Voordelen

Daar werd ik niet vrolijk van. .

Gelukkig merkte ik toen ook een paar voordelen op, anders was het wel een heel sneue bedoening geweest.
Mijn dweilen en duizenddingendoekjes zijn bijvoorbeeld dieper dan diep gereinigd. Mijn keuken ook trouwens – ik dweil regelmatig maar zelden zo uitvoerig als deze keer. En vooral: mijn hele huis ruikt nu al een paar dagen naar wasserette. Niet weeïg of penetrant of zoiets, maar echt lekker. Dat maakt het dan weer minder erg.  

Leermoment

Het feit dat mijn keuken nu naar wasmiddel geurt, laat onverlet dat ik zo’n geintje niet nog eens wil meemaken. Een familieverpakking vloeibaar wasmiddel was waarschijnlijk gewoon teveel voor mijn eenpersoonshuishoudentje – ik ben dat niet gewend, ik kan daar niet mee omgaan.

Daarom heb ik gisteren maar weer gewoon een handzaam formaatje wasmiddel gekocht. Dat heb ik vervolgens opgeborgen op een plek waar het neerstortingsgevaar nihil is.

Maar als mijn zus nog eens zo’n boodschappenpakket heeft, proberen we het gewoon opnieuw. Iets met een ezel en een steen. En dat ik het toch een keer moet leren.