Boeren bondig: Midsomer murders

Vorige week refereerde ik in mijn blog even aan Midsomer Murders. Dat is mij duur komen te staan.

Saai
Toen ik Midsomer aanhaalde, ging het mij om de suspense. Ik noemde Midsomer 'langdradig'. Het gevolg was dat ik per kerende post een bericht ontving van mijn moeder, met een hoog moppergehalte. Ik kon er niet omheen dat ik haar ernstig had teleurgesteld. Als mens, als dochter, als televisiekijker. Blijkbaar heeft zij Midsomer Murders érg hoog zitten. Ik vind het een langdradig geheel, maar ik kijk tóch. En daar zit 'm dan ook meteen de overeenkomst met Boer Zoekt Vrouw op dit moment.

Synopsis
Voor wie het niet kent (ik neem je niks kwalijk): Midsomer Murders is een Britse detectiveserie die zich afspeelt in het fictieve Engelse graafschap Midsomer. In pittoreske dorpjes in dat graafschap wordt er gemoord dat het een lieve lust is. Deze moorden - en een heel scala aan bijkomende misdaad en criminaliteit - moeten worden opgelost door rechercheurs Barnaby en Troy. Troy wordt later vervangen door Jones en nog weer later door Scott. Of dat is omdat zij ook vermoord worden weet ik niet meer, maar het zou me niet verbazen.

Kritiek 
Het heeft iets ongeloofwaardigs. De gehele bevolking van dat kleregat wordt afgeslacht en toch houden ze steeds maar voldoende personages over om inmiddels al een seizoen of vijftien te vullen. Het oplossen van de moorden lukt over het algemeen aardig, maar  ze doen er vréselijk lang over. Je kan tijdens een uitzending rustig even de vaatwasser uitruimen, je haren wassen en je schoenen poetsen en dan heb je een klein kansje dat wanneer je weer bij de TV bent er een verdachte in de verhoorkamer zit. Die het dan niet gedaan heeft, maar dat blijkt later pas.

Ter vergelijk
Het graafschap als geheel is al niet bijster groot, laat staan de afzonderlijke dorpjes. Nu liggen mijn wortels op het al even pittoreske Walcheren. Daar is ook wel eens een moord gepleegd, maar het is geen schering en inslag. Bovendien is het daar zo'n zeldzaam fenomeen dat wanneer er iets gebeurde ik meteen mijn sensatiebeluste Oma aan de telefoon kreeg. Zij begon het gesprek dan met: "Wat hoorde ik nou, was er een lijk bij jullie in de buurt?!" Oma resideert namelijk op een ander eiland (nog pittoresker) en daar gebeurt al helemáál nooit wat. Zeker geen moord.
Inmiddels ontpopt Oma zich dan wel weer tot de boef van het bejaardenhuis, waar ze spulletjes van haar medebewoners pikt en die onder een kleedje in haar rollator legt. Waarna de verpleegsters het weer terugjatten en bij de rechtmatige eigenaar terugbezorgen. Maar dat terzijde.

En dan nu de boeren
Dit is een tamelijk omvangrijk epos waarbij ik het eigenlijk nog niet over Boer Zoekt Vrouw heb gehad. Maar ik weet er niet zoveel over te zeggen, dus dan fiets ik gewoon heel handig Midsomer Murders en Oma in mijn verhaal en heb ik toch een aardig blogje getypt. Om dan toch even iets over BZV te zeggen: op het moment suprême hebben werkelijk álle boeren de verkeerde keuze gemaakt. Alleen Willem niet, want die hoeft volgende week pas. Het wegsturen leidde tot traantjes en bij boer Aad tot een soort bitchfight èn een verbale knokpartij tussen Aad en Ina. Dat was mooie televisie. Maar goed, ik vind dan ook dat bloemenboer Aad zelf schuin afgesneden moet worden. Bruut, het liefst.

Dat is dan meteen mooie input voor een aflevering in de een of andere detectiveserie.
Oh, en mam: sorry. Ik bedoelde het niet zo. Kusjes!