Home is...

Het staat op de tweede plek in de stressfactoren top tien en ik heb het er maar druk mee. Rara wat is het?

Move it!
Nee, dat was geen ingewikkeld raadseltje. Want iedereen die mij een beetje kent en/of dit blog volgt, weet dat ik binnen nu en afzienbare tijd ga verhuizen. Weg uit de paddestoel, op naar iets wat gevoelgsmatig bijzonder dicht bij een villa annex paleis komt. Overdreven? Welnee. Zie het zo: als je een luciferdoosje naast een schoenendoos legt, lijkt die schoenendoos ook heel groot. Natuurlijk: er zijn andere type dozen die nog groter zijn, maar het vertrekpunt heeft grote invloed op de quotering.

Druk
Maar goed.
Verhuizen heeft dus een tweede plaats verworven in de stress top tien en ik snap met de dag beter waarom. Het is niet eens dat het heel ingewikkeld is, maar het is wel veel. Spullen uitzoeken en beslissen of ze mee mogen naar het nieuwe huis. Alles wat deze stemming overleeft moet vervolgens in dozen. Die dozen moeten dan wel enigszins handig worden ingepakt en ook nog zo dat niemand zich er een hernia aan gaat tillen.
Ondertussen komt 'het gewone leven' heus niet ineens tot stilstand en ben ik daar dus ook gewoon mee bezig. Los daarvan zijn er praktische regeldingen en om het feest en de stress compleet te maken krijg je op momenten als deze altijd wel iets voor je kiezen wat niet handig, niet leuk en/of stressbevorderend is. Ook dat euvel heb ik al te pakken, in de vorm van een internetbankierfraudeur (?) die het op mijn rekening gemunt* heeft.

Terzijde
Om daar even iets dieper op in te gaan: ik had het gelukkig op tijd in de gaten en de mensen van de bank eveneens, dus die fraudeur kijkt nu lelijk op zijn neus. Maar ik ook, want mijn laptop moet volledig opgeschoond worden om een moeilijk detecteerbaar virus uit te roeien. Zo kan meneer de frauder niet nog eens toeslaan. Er is niks gebeurd, het wordt opgelost, maar het kost wel weer extra denk- en regelwerk.

Niet klagen
Maar afijn, los van stress en aanverwante zaken gaat het prima hoor. Ik lig op schema en bovenal verheug ik me ongelofelijk op mijn nieuwe huis. Ik visualiseer me er al helemaal; hoe ik daar rondloop, hoe ik het ga inrichten, noem maar op. En zo zakt de stress meteen weer. Deze stress is voor een goed doel. Een heel goed doel. Het is even bikkelen, maar over een paar weekjes zit ik wel mooi in een riante woning.

Where the heart is
"Home is where the heart is", zegt men.
In mijn geval wil dat zeggen dat ik de paddenstoel al verlaten heb. Ik leef er nog, maar in gedachten ben ik al op mijn nieuwe adres. Mijn hart is daar al. En ik?

Ik ben er bijna.


*ketsjing-boem