Een stichtelijk stukje

Gisteravond was The Passion op TV en ik keek dat, samen met nog zo'n anderhalf miljoen Nederlanders.

The Passion
Op het Rotterdamse Willemsplein werd een dappere poging gedaan om het lijdensverhaal op eigentijdse wijze na te vertellen, opgeluisterd met wat hedendaagse muziek en een processie door de stad. Bekende acteurs en artiesten nemen daarbij de belangrijke rollen voor hun rekening,

Cast
Danny de Munk speelde de rol van Jezus. Een opmerkelijke keuze, vond ik, maar dat gold eigenlijk voor de hele cast. Als er iemand niet Jezus-fähig is, dan is het toch Danny de Munk. En dan Frans Bauer als Petrus - de trouwste apostel die over het water naar Jezus liep. Dat Petrus vervolgens in twijfel wegzonk heeft misschien de doorslag gegeven om Frans deze rol te geven. Althans, ik vind Frans als persoon ook vrij twijfelachtig.

John de Wolf was in de huid van Barabbas gekropen en dat verbaasde me nog het meest. Volgens het evangelie werd Barabbas in plaats van Jezus vrijgelaten, wat in deze setting toch een tamelijke komische bijsmaak kreeg. Ik dacht: als the Passion 2012 met dezelfde cast in Amsterdam had gespeeld, had dat nog weleens een fraai stukje geschiedvervalsing kunnen opleveren. De keuze tussen een Amsterdammer en een Rotterdammer zal op zo'n moment toch anders uitvallen. Maar misschien koppel ik nu teveel aan elkaar.

Oordeel
Qua bijbelvastheid kom ik niet in de buurt van een Andries Knevel, maar ik ken mijn klassiekers wel. Ik weet dus dat we met Pasen veel meer gedenken dan alleen de uitvinding van het praline-eitje, hoewel dat laatste wel een waardevolle bijdrage aan de feestvreugde levert.

Het publiek dat the Passion live bijwoonde, leek over minder bijbelkennis te beschikken. Antoinette Hertsenberg nam hier en daar wat interviewtjes af, en daaruit leerden we dat het kruis "best wel zwaar" was ("En ik had ook best wel last van m'n schouders na het oefenen") en verder was het hele spektakel "bijzonder" en "mooi om mee te maken".

Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden...
Is it just me, of zijn er meer mensen die zich op zo'n moment fronsend zitten af te vragen wat Jezus van zulke uitlatingen zou vinden? Ik vind het goed dat er aandacht is voor het lijdensverhaal en dat we de focus verleggen van commerciële paaskuikens naar de man om wie het allemaal te doen is. Prima. Want zó 'op de hoogte' zijn veel mensen niet meer en dit is dan een aansprekende manier om de geheugens weer eens op te frissen.
(Ik wilde het woord bijspijkeren gebruiken, maar eh... en hier dan iets met 'de plank misslaan').

Maar toch vraag ik me af of er geen betere manier is dan met een liedjesfestijn, een dubieuze cast en het eindoordeel dat the Passion "Superleuk" was.

Volgens mij schiet het zijn doel zo een beetje voorbij.