Ondertussen in de paddenstoel...

...heb ik het belachelijk druk. En terwijl ik het zo druk heb, kaatst de gedachten "Bloggen! Bloggen!" als het balletje in een flipperkast door mijn hoofd.

Ja, ik wil
Want het is dus niet zo dat ik niet wil bloggen, of dat ik bij dingen die gebeuren steeds denk van: "Leuk, heel aardig, maar niet om over te schrijven". Integendeel. Er zijn belevenissen, dingen die me opvallen, dingen waar ik over nadenk en mee bezig ben. Kortom: inspiratie genoeg. Slechts één essentieel ding ontbreekt me en dat is tijd. En toen ik deze week wèl even tijd had voor een fatsoenlijk stukje, liet de techniek me in de steek en kwam er weer niets van. Dus daar ben je dan mooi klaar mee.

Plannen is vooruitzien
Nu is het zo dat ik op dit moment vrij zeker weet dat ik zondagavond de tijd heb om even te gaan zitten voor een proper blogje. Dat wil zeggen: als alle sporen en wissels en bovenleidingen dit weekend naar behoren functioneren, maar laten we positief insteken. Dus zondagavond strijk ik neer bij de laptop en ga ik typen. Maar ja. Wat dan? Want ik krijg alle inspiratie nooit in één blogje gepropt. Dus ik had het zo bedacht dat ik u (de lezer voor wie ik het uiteindelijk toch ook doe), een stem geef in hetgeen ik zondagavond hier ga posten.

De stembus is geopend
Ik geef u vier opties.
A. Een stukje over het supermarktgedrag van kinderen - daar is mij namelijk iets in opgevallen
B. Iets over mijn neefje D., met daarin een eerste evaluatie van mijn functie van tante - waarbij opgemerkt dient te worden dat dit stukje best eens een tamelijk zoetsappig en dweperig karakter kan krijgen
C. Een schrijfseltje over de algehele gang en stand van zaken, qua dingen waar ik mee bezig ben en hoe dat loopt
D. Anders, namelijk (hier uw suggestie)

Roept u maar, in de comments of per mail, dan los ik zondag mijn belofte in naar uw behoefte.
En dan ga ik nu weer verder met mijn drukke programma.