Wat is het lastig om weinig tijd en veel vertelstof te hebben. Ik heb een aantal onderwerpen dat ik met u door wil nemen, maar ik wil elk onderwerp de aandacht geven die het verdient. Die onderwerpen zijn tenen lezen, boer zoekt vrouw en mijn liefdesleven. Dat laatste is op aanvraag en ik denk dat het een kort blogje wordt, maar vooruit.
Dus om te beginnen vandaag op dit weblog: tenen lezen.
Afgelopen zaterdag was de eerste Haagse museumnacht en in dat kader ging ik samen met vriendin E. naar het Letterkundig Museum. Dat was erg leuk; ik zag onder andere Ronald Giphart en Huub van der Lubbe en er was dus een mevrouw die tenen las.
Ik wist niet goed wat ik daarvan meost verwachten en ik maakte derhalve wat grpajes over leesbrillen en ik vroeg of dyslexie erg in de weg zat bij tenenlezerij. Het bleek echter serious business te zijn, dus we gingen er eens goed voor zitten.
Eerlijk gezegd was ik met stomheid geslagen (mijn tenen gelukkig niet). Die mevrouw gaf een bijzonder treffende analyse van de persoon Anne. Ik had echt niet verwacht dat mijn tenen zoveel over mij prijsgaven.
Het goede nieuws is dat mijn beroep bij me past, want mijn grote tenen wijzen erop dat ik erg communicatief ben ingesteld. Ik heb, and now I quote: "Een knoeperd van een liefdesteen". Voorts zegt ijn rechtermiddelteen dat ik erg daadkrachtig ben en een sterke wil heb - al vind ik het soms lastig om te bepalen wàt ik dan wil. Dat klopt allemaal.
Daarna kwam een lichtelijk confronterend deel van de reading. Dat was toen de mevrouw zei: "Jouw gevoelsteen is erg rood. Dat wijst erop dat er het één en ander speelt op dat vlak. Voor je intimiteits- en vertrouwensteen geldt hetzelfde. Die is zelfs afgedraaid van de rest en een beetje beschadigd."
Het valt niet te ontkennen. Maar dat zo'n totaal onbekend tenenleesmens (overigens al spoedig omgedoopt tot de 'teena-lady') precies die pijnpunten weet te benoemen... dat deed wel wat.
Afijn. De mevrouw gaf ons ook wat tips over waar we op kunnen letten als we een potentiële nieuwe liefde aan een tenentest willen onderwerpen. Ik zie dat nog niet helemaal voor me ("ik vind je echt heel leuk, maar je tenen zinnen me niets..."), maar het leent zich wel voor woordgrapjes als: "dit geeft een nieuwe betekenis aan voetjevrijen" en "ik ben dus nu een voetzoeker".
Later op de avond vroeg vriendin E.: "Komt hier nog een blogje over?"
Mijn antwoord laat zich inmiddels raden.
En de volgende keer in dit theater iets over Boer Zoekt Vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten