Boer d'amour 2010

De oproepjes van de nieuwe boeren die een vrouw zoeken waren zondag op TV. Ik zat er helemaal klaar voor, en ik niet alleen. Sommige van mijn vrienden hadden zich mijn Boer zoekt Jou?-blogje erg aangetrokken en tijdens de uitzending kreeg ik derhalve sms'jes met teksten als 'best een leuke perenboer' en 'je houdt toch wel van geitjes?'.

De meningen over de voor mij meest geschikte boer liepen alleen nogal uiteen. Het is nog wat te vroeg om nou van elke agrariër een grondige SWOT-analyse te maken, maar een paar highlights wil ik graag noemen.

Ten eerste: Gijsbert. Ik sms'te naar vriend P.: "Het is niet dat ik nou zo'n 'de eerste de beste' mentaliteit heb, maar de eerste was dus wel de beste". Met die Gijsbert wil ik best een beschuitje eten, of een bakje yoghurt. Dat ik überhaupt iets met iemand wil eten, is op zichzelf al veelzeggend. Het betreft hier dan ook een érg mannelijke man, die op mannelijke wijze toch over zijn gevoelens kon praten. Bovendien houdt hij van avontuurlijke reizen èn hij wil graag kinderen maar niet onmiddellijk. Ergo: met deze man heb je goud in handen. Ik voorspel dan ook dat hij de boer d'amour van dit seizoen wordt, al ben ik bang dat hij zich ook nog kan ontpoppen tot hartenbreker.

Perenboer Maurits sprak tot de verbeelding van vriendin N., zij stuurde dan ook het 'best een leuke perenboer'-sms'je. Ik was het daar niet mee eens. Ik vond hem nogal een softie. Nou ja, eerst dacht ik zelfs dat hij gay was, maar dat was dus niet zo. Zijn pluspunt is dat hij erg intelligent is en dat spreekt mij aan, maar ik denk dat het vooral zo'n geitenwollen sok is, met een 'wees wijs met de Waddenzee' linnentasje. Best een aardige peer, maar niets voor mij.

Collega S. had mij toebedeeld aan boer Frank. Nu moet ik altijd lachen om het idee dat ik ooit met een Frank zou eindigen, omdat dat nogal een Nicci French-achtige toestand zou worden. Met dat verschil dat wij onze schrijfcarrière reeds voltooid hebben (Anne Frank, snapt u?). Afijn, de motivatie om mij aan Frank te linken was vooral een overeenkomstigheid in levensjaren. Een wat magere basis, me dunkt.

Ik heb aan P., N. en S. laten weten dat àls ik zo gek zou zijn om te schrijven het een brief aan Gijsbert zou zijn. "Maar", voegde ik daar aan toe, "je denkt toch niet werkelijk dat ik dat ga doen hè?" "Dan doe ik het wel voor je", antwoordden ze alledrie.

Dus dan weet u dat vast: tussen de post voor Gijsbert zitten straks drie brieven van mij, zonder dat ik er zelf ook maar één geschreven heb. Op kantoor heb ik wel een fotootje van hem aan de muur hangen, want collega B. gaf mij de hele BZV-pagina uit het AD. Hij kent mijn voorkeuren.

Nu moeten we alleen nog tot 12 december op het vervolg wachten. Zullen we alvast een schemaatje maken wanneer we bij wie thuis kijken?

Ik heb er nu al zin in.