Normaal boeit voetbal me niets. De sportpagina’s in de krant sla ik over en voetbalmatches op TV zap ik rücksichtslos door. Maar als er een Europese of mondiale titel op het spel staat, dan ben ik ineens fanatiek. Hoewel ik dat in het beginstadium altijd ontken. Dan zeg ik dingen als “nou, wedstrijden van Oranje kijk ik wel, maar de rest, mwah, neuh…”
De realiteit is anders. Ik kijk inderdaad naar Oranje, maar verder ook de meest obscure wedstrijden tussen landen waarvan ik werkelijk niet wist dat ze er een selectie hadden. Ik geloof dat ik bij benadering alle matches gezien heb dit WK, behalve (hoe ironisch) Nederland - Slowakije.
Wat er gebeurde tijdens Nederland – Slowakije
Ik had de onfortuinlijke vergissing gemaakt om een afspraak met P. in te plannen om 16.15 uur, terwijl de wedstrijd dus om 16.00 begon.
Afspraken met P. zijn altijd nogal intensief, dus toen ik bij hem kwam op die bewuste maandag stelde ik voor om voor één keer niet te praten maar voetbal te kijken. Hij had daar wel oren naar, maar toch ging het niet door. Zodoende zat ik de hele eerste helft te praten over dingen die mij lichtelijk emotioneerden. Dat ontaardde in een snotterbui, die ineens werd opgeluisterd door weerschallende vuvuzela’s. P. moest lachen en ik snifte: “Volgens m-mij is het… e-een – nul…” En jawel.
Dat was de enige wedstrijd die ik niet helemaal heb meegekregen. Verder heb ik tijdens de wedstrijd tegen Brazilië een groot deel van de tweede helft op een loungebank gehangen en met R. gekletst, waarbij we de stand bijhielden aan de hand van gejuich en vuvuzelagetoeter. Totdat dat echt de spuigaten uitliep en we ons genoodzaakt voelden om weer te gaan kijken.
En dan nu: Spanje
Dinsdagavond twitterde ik vol vaderlandsliefde: “Hatsjikidee. En zondag maken we het af.” Ik heb afgesproken met vriendin J. om samen te kijken. Nu heb ik alleen nog twee praktische puntjes die ik even met u wil doornemen.
Ten eerste: de outfit. Ik voel me zo langzamerhand een behoorlijk zure muts in mijn grijze ‘oranje staat mij niet’ shirtje. Dus er moet iets anders komen. Maar weet iemand waar ik zo’n Bavariajurkje kan scoren? Of iets anders met een beetje elan? Want ik ga niet in zo’n hobbezak van een polo natuurlijk. Dus: tips graag! Tips!
Ten tweede: zullen we het Wilhelmus maar achterwege laten? Of vervangen door De Zilvervloot? Want even, zingen dat we de koning van Hispanje altijd geëerd hebben geeft toch een beetje een verkeerd signaal af.
Verder verwacht ik de nodige 1568–1648 gerelateerde humor, ter compensatie van alle ’40-’45 grappen die we niet meer kunnen gebruiken nu de Duitsers zijn uitgeschakeld.
Schade.
1 opmerking:
Voor passende humor verwijs ik graag naar G.A. 't kan verkeren' Bredero, kind van de 80-jarige oorlog en als geen ander in staat om ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen hilarisch uit te vergroten. Mijn generatie moest het met de interpretaties van John Lanting doen; een mens zou gaan twijfelen aan het Darwinisme, maar dat terzijde.
Qua kleding wordt t spannend, om het woord maar eens te gebruiken. Kort dag, naar ik begrijp ook in NL warm; ik zeg: pak een NL-vlag, standaardgrootte 100x150, zet de schaar erin (mag voor deze gelegenheid) en vorm een lichaamsomhullend doch niet noodzakelijkerwijs vérhullend gewaad dat goed genoeg is om de wedstrijd en afterparty te doorstaan. Vlagrestanten kunnen eventueel als lintversiering in het nieuwe kapsel gelden. Succes!
Een reactie posten