Mijn wijk, ik weet nog hoe het was...

Er was een tijd dat ik prat ging op het feit dat ik in Benoordenhout woon. Ik koketteerde er een beetje mee. Mijn wijk als centrum van het universum en een knappe jongen die me daar weg zou krijgen.

Later kwamen er wat smetjes op. Bleek er zich ineens een kudde hangjeugd bij de Albert Heijn op te houden. En rond de tijden dat de basisschool begint en eindigt, is de buurt in handen van de bakfietsenbrigade. Moeders die hun kroost, veelal luisterend naar namen als Anne-Sophie en Sytse-Floris (maak gewoon een keuze!) met zo’n groot log kreng verplaatsen. Ze barricaderen de straat en kijken mij kwaad aan als ik er langs probeer te komen. Misschien omdat ik geen parka draag en geen labrador met sjaal om de hals heb. En geen zeilboot. En maar één voornaam.

Onlangs ontdekte ik dat één van de AH-caissières een beetje apart gedrag vertoont. Ze benoemt álles wat ze scant en introduceerde de Couscous-blues. Bij het benoemen van de artikelen kwam er namelijk een verpakking couscous langs, en dat liet haar niet los. Drie klanten verder zat ze nog steeds van: “Koeoeoeoeskoeskoes, koezie- koeziekoes, Koes! Koes!” Ik dacht: “Nou, die spoort niet.” Gisteren kreeg ik twee bonnen voor een gratis tweede bioscoopkaartje van haar (een charmeoffensief denk ik)., dus ik lach haar voortaan alleen nog stiekem uit.

En nu heb ik een nieuwe overbuurvrouw. Wat ik inmiddels van haar weet is het volgende:
- ze heeft zo’n ‘handige regelpapa’, van het naargeestige type. Ze mag graag aan hem refereren als ze met iemand staat te blaten. Dan zegt ze: “Mijn vaderrr zei ook” of: “Dat heeft mijn vaderrr geregeld”, of “Mijn vaderrrr krijgt dat wel voor elkaar.”
- pa regelt ook fietsen, want die kwam hij laatst brengen
- ze heeft een ex-vriendje met wie ze hard en lang en bij voorkeur rond middernacht ruzie maakt. Ik weet niet exact waar die ruzies over gaan, maar ik weet wel dat alles zijn schuld is. Hoofdmoot van de verbale knokpartijtjes is namelijk: “Ik ben enorm zielig en dat is al-le-maal JOUW schuld, en mijn vaderrr zegt óók dat dat zo is, en dat ik vreemdging, nou, daar vroeg je om hoor. Hoor! Lul!”
- Iemand die zij kent draaide in zijn auto heel hard Testament van Boudewijn de Groot, waarmee ze via een omweg bijna mijn hart stal, behalve dan dat ik om twaalf uur ’s nachts niet zit te wachten op de jeugdtrauma’s van Boudewijn.
- Ze heeft ook een nieuw vriendje. Of niet, maar dan is ze van lichte zeden. Wil je weten waar ik op doel? Kom dan eens luisteren, zou ik zeggen. Het hoorspel begint meestal na het ruziemaken, dus wees op tijd. Ik bied logies en ontbijt.

Ergo: Benoordenhout is ook niet meer wat het geweest is, lieve lezers.
Het wordt écht tijd dat ik een huis koop. Elders.