Wat begonnen is als een prachtige arm, is geëndigd in een mitella.
Het liefst zou ik u een gedetailleerd verslag geven van de gebeurtenissen van vandaag. Helaas heb ik maar één hand tot mijn beschikking en dat typt niet prettig, dus u moet het maar even met de korte versie doen.
Ik ging skaten met vriendin J. Zij had een route bedacht en die voerde ons over de Erasmusbrug. Goed, doen we, dacht ik. Brug op ging wonderwel goed, brug af was een ander verhaal. Dat ging harder dan mijn skates en ik aankonden. Als een ongeleid projectiel vloog ik de brug af en kon toen onmogelijk meer stoppen. In een uiterste wanhoopspoging greep ik me aan de brug vast, maakte een vreemde zwieper en knalde toen achterlijk hard met mijn elleboog tegen de brug,
In eerste instantie reed ik doodgemoedereerd door, maar toen mijn elleboog duidelijke pijnsignalen af begon te geven, zijn we via wat omzwervingen bij de spoedeisende hulp beland. Daar dacht men aan een breuk, maar de röntgenfoto liet daar niets van zien.
Mijn arm zit nu zwaar gekneusd in het verband in een mitella. Het is bijzonder onpraktisch en pijnlijk.
Voor nu laat ik het hier even bij. Zodra ik weer tweehandig ben, typ ik weer een gezellig logje voor u. Bijvoorbeeld over op je sokken door Rotterdam lopen of sjans met een ambulancebroeder op de SEH. Of over heel hard moeten lachen om je eigen pechvogelgehalte.
De brug bleef ongedeerd, trouwens. Er zijn mensen die daar naar gevraagd hebben.
2 opmerkingen:
Namens de firma 'Altijd wat bijzonders' laat ik u weten dat het voltallige personeel met u meeleeft. Wij hopen dat u weer hersteld bent voor uw trip naar Canada.
De secretaris
Namens de feestcommissie vragen wij (pluralis majestates)ons ernstig af of de gekwetste arm dezelfde zijde van het lichaam heeft als de eerder deze week aangevallen hand. Indien zulks het geval is, hulde voor Murphy, zo niet, dan een meewarig zwijgen in het kader van een dubbele 'hand'icap...
Een reactie posten