Funniez

Toen ik jaren terug een keer bij oma was, had ze een verrassing in haar hagelslagpotje. Ik tilde het deksel op en riep verbaasd uit: “Oma! Er zitten snotjes in de hagelslag!” De voltallige familie schoot in een lachstuip en ik zat alleen maar met ontzetting naar de groene dingen te kijken die zich tussen de hagelslag hadden verschanst.

Nadere inspectie leerde dat oma niet in haar neus had zitten grutten en de opbrengst bij gebrek aan een betere plek dan maar in het hagelslagpotje had gemikt. Ik vond het ook al niks voor haar. Nee, de door mij als ‘snotjes’ bestempelde dingen, waren ‘funniez’, hagelslagopleukers. Ze bleken verrekte lekker te zijn.

Laatst heb ik for old times sake zelf hagelslag met funniez gekocht. Als er funniez in je hagelslag verstopt zitten, wordt brood maken een heel ander karweitje dan wanneer je er op de tast een plak kaas op gooit. Brood maken is ineens spannend. Zou er een funnie in de hagelslag zitten? Twee zelfs misschien? Met grote ogen kijk ik naar het tuitje van het pak. Daarbij heb ik twee nadelen geconstateerd.

1. Als de funniez niet zo outgoing zijn, strooi je vaak een belachelijke hoeveelheid hagelslag op je brood. Dit doe je in de hoop dat er tóch een funnie tevoorschijn komt.
2. Funniez blokkeren de doorstroming. Dan zitten ze klem in het tuitje en komt er helemaal niks meer uit het pak. Jammer is dat.

Ik heb nog wel steeds een beetje moeite met het woord funniez. Zoals ieder gezin, hadden ook wij van die ‘eigen woorden’. En hoe je ook je best doet, die verdwijnen nooit echt uit je vocabulaire. Ik eet dus nog steeds randjesworst en suikertjeskoek en in mijn hagelslag zitten snotjes.

Het is niet anders.