Tsja, dan beloof je om iets over de sportschool te schrijven. Het is nu alleen even zoeken naar een ingang, naar een smeuïge sportschoolanekdote of iets dergelijks.
Sporten is het nieuwe roze, laat ik daarmee beginnen. Ik vind het echt leuk om te doen, ook al komen sommige mensen in de sportschool van een andere planeet. Op die planeet vinden ze buikspiersessies bijvoorbeeld leuk, en nou ja, ik dus niet. Maar los van de buikspierterreur vind ik de sportschool prima te hachelen.
Vorige week had ik het even zwaar, toen Claudia (mijn trainer) mij onderwierp aan een conditietest. Ik was er op dat moment nog heilig van overtuigd dat ik niet iets had wat je met goed fatsoen ‘conditie’ kon noemen. Bovendien kreeg ik paniekaanvallen omdat ik ineens geconfronteerd werd met herinneringen aan de coopertest, die mij in het verleden meerdere keren bijna het leven heeft gekost. Stond de gymleraar weer met van die strijkijzers mijn hart op gang te helpen. De paniek lijkt mij dus duidelijk en terecht.
Gelukkig bleek deze conditietest te bestaan uit twaalf minuutjes op de hometrainer, en dat kon ik wel handelen. Ik kletste ondertussen vrolijk verder met Claudia en na twaalf minuten sprong ik fris en fruitig van de fiets, nog net zo levend als daarvoor.
Afgelopen zaterdag kreeg ik de uitslag van de test. En wat denk je? Mijn conditie is bovengemiddeld! Ik wil dat best nog een keer zeggen: Mijn Conditie Is Bovengemiddeld!
Hieruit kan ik de volgende conclusie trekken: mijn gymleraren hebben het mij aangepraat, dat van die slechte conditie. Het is ook gewoon zwaar demotiverend als je leraar de defibrillatoren al klaarlegt zodra jij de gymzaal betreedt. Dat ondermijnt je zelfvertrouwen. Maar ik kan het best, en ik heb een magnifieke conditie!
Sporten is dus het nieuwe roze.
Ik vind het nog best een aardig logje voor iemand die eigenlijk niets te vertellen heeft over dit onderwerp…
1 opmerking:
't Is de klassieke truc van iedere columnist die geen bron van inspiratie heeft aangaande een specifiek onderwerp, om juist die leegheid te behandelen, bij voorkeur nog met een heel los zijlijntje naar hetzelfde onderwerp. Tuimel niet in die val, Anne! Verder natuurlijk weer een heel prettige dag gewenst en wellicht tot later (eind maart/begin april in NL)
Een reactie posten