Kabelkaarten

Ik heb gistermiddag iets nieuws geleerd. Om mijn blog ook een educatieve dimensie te geven, deel ik dit leermoment graag met jullie.

Er bestaan speciale kaarten waarop precies staat aangegeven hoe de spaghettiachtige brei van ondergrondse kabels eruitziet. Ik hoorde dit van mijn duurzaamheidcollega die heel casual opmerkte “dat iemand dat even uit moest zoeken”. Heel professioneel stamelde ik: “Ja maar ja maar, hoe kan je dàt nou weten?!” Toen zei zij weer heel casual: “Nou ja, daar zijn kaarten van.” Er volgde een heel geanimeerd gesprek. Mijn bijdrage was ongeveer als volgt:

“Oewoi, dan moet er dus ook iemand zijn die die kaarten maakt! Je zal er maar mee getrouwd zijn! Dat je bij de hutspot vraagt hoe zijn dag was, en dat hij dan zegt dat hij bijvoorbeeld een kabel kwijt was*. Ik kan me niet voorstellen dat dat een leuke man is. Dat is vast zo’n veel te precies type met allerlei dwangneuroses!” In gedachten zag ik mezelf al aan tafel zitten met de kabelkaartenmaker die zijn speklap in stukjes met exact dezelfde afmetingen snijdt. Waar een levendige fantasie en een associatief brein al niet goed voor zijn.

Daarna hebben mijn collega en ik verder gekletst over duurzame dingen, zoals de oranje mannetjes die nu overal op de posters in de abri’s staan en over dat ik binnenkort mag afreizen naar het altijd gezellige Zwolle.

Maar goed. Die kaarten bestaan dus. Dit weetje kun je handig inzetten tijdens middelmatige verjaardagsfeestjes of bij de paasbrunch, als tijdens het eieren pellen de conversatie een beetje stilvalt. Ik help je graag in (en uit) zulk soort situaties. Zo ben ik.


*De kabels kunnen door trilling e.d. namelijk ook verschuiven. Nog zo’n leermomentje.