Het is vandaag de derde maandag van het jaar en die staat sedert enkele jaren in de boeken als “meest depressieve dag van het jaar”. Daar zijn drie redenen voor:
1. Het weer is grauw
2. Het geld is op
3. De goede voornemens zijn mislukt
Ik kwam er pas in de loop van de ochtend achter dat ik me vandaag gedeprimeerd moest voelen, maar toen was dat al jammerlijk mislukt. Dat het weer grauw is, dat was vanochtend een waarneembaar feit. Momenteel baadt Kantoor echter in het zonlicht. Goed, het waait wel heel hard, maar grauw kan ik het niet noemen.
Dat mijn geld op is, dat is grote onzin. In dat opzicht ben en blijf ik een Zeeuw van het zuiverste water. Zo eentje van “geen cent tevéé” en “ons bin zunig”. Dus ogenschijnlijk strooi ik met euro’s dat het een aard heeft, maar de oude sok ontbreekt niet in mijn huishouden. Voor een verdere inzage in mijn financiële toestand verwijs ik u naar mijn agent. Maar mijn geld is dus niet op, dat mag duidelijk zijn.
Goede voornemens had ik niet. Een goed voornemen heeft als kenmerk dat de maker ervan heel stellig zegt “ik ga” of “ik ga niet meer”. Alles wat dit jaar bij mij in de richting van een goed voornemen ging, begon met “ik denk erover om”, of “wellicht kan ik eens proberen”. Nou, en dat heb ik toen gedaan, of niet, maar dat zal mij verder worst zijn. Rare uitdrukking is dat eigenlijk, “het zal mij worst zijn”. (mental note: zoek daar eens een etymologische verklaring voor)
Verder stuiter ik al de hele dag als een blij ei door het leven. Dat komt onder andere door een gezellig weekend bij jarige Ella (felicitaties in de comments, die leest zij ook!) en een fijne zondagavond. Als klap op de vuurpijl heb ik mij vanochtend gewassen met een naar crème brûlée geurend douchespulletje, waardoor ik me al de hele dag een toetje voel.
Ergo: ik voel mij eerder manisch dan depressief. En ik had zo bedacht dat ik dat best eens zo kan laten, want het voelt heel natuurlijk.
Heb ik potdorie tóch nog een goed voornemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten