Ode aan het boek

De laatste tijd was er vrij veel boekennieuws.

Gisteren ging het erover dat bibliotheken e-books gaan uitlenen. Daarnaast was er onlangs gedoe tussen het Centraal Boekhuis en Polare. Het Centraal Boekhuis stopte met de levering van boeken aan Polare, omdat Polare niet aan de betalingsafspraken kon voldoen. Inmiddels hebben ze nieuwe afspraken gemaakt en is de kou weer uit de lucht. 

Feit blijft echter dat de boekenbranche het moeilijk heeft. Dat gaat mij aan het hart, en daarom wil ik hier graag een ode aan het boek brengen.

De boekhandelaar
Regelmatig zie ik oproepen om je boeken toch vooral bij de lokale boekhandelaar te kopen. 

Bij de echte boekwinkels werken mensen die van boeken houden. Er écht van houden. Zo'n boekverkoper heeft geen belangstelling voor sales targets, marketing strategieën en balanced scorecards van CEO’s. Nee. De boekverkoper wil de klant iets moois in handen geven. Die wil zeggen: “Als dat boek je zo aansprak, dan vind je dit vast ook prachtig”. Die wil het enthousiasme voor goede boeken delen. Die wil dat klanten de winkel verlaten met honger in hun ogen. Honger naar het boek dat ze zich hebben aangeschaft en waar ze straks in gaan verdwijnen.

Boekenmensen
Ik vind weinig dingen leuker dan de tijd vergeten in een mooie boekhandel. Paagman in Den Haag, De Drvkkery in Middelburg. Of juist een tweedehandsboekwinkel met zo'n typerende geur, die het liefst zó volgestouwd is dat je er alleen maar schuifelend doorheen kan. Zo’n winkel waarin je steeds weer andere stapeltjes ontdekt. Een universum vol doorgezakte planken waarop allerlei werelden wachten om ontdekt of herontdekt te worden. 

Schrijvers hebben die werelden geconstrueerd, een begin gemaakt en soms een einde. Er zijn mensen in die wereld van wie je een beetje gaat houden, of juist niet. Je krijgt het in een handzaam formaat aangereikt en het enige wat jij hoeft te doen is wegzinken in de zinnen. In gedachten loop jij ook rond in die wereld. Het wordt een beetje jouw wereld. Als je een goed boek hebt uitgelezen, kan je het echt een beetje missen. Het zit nog in je hoofd, maar de wereld is klaar. En soms voel je je er zo thuis, dat je het boek oneindig vaak herleest zonder dat het je ooit gaat vervelen. 

Digi-taal
Ik hou van boeken. Van echte boeken. Je neemt ze in je handen, je ruikt eraan, je streelt de kaft. Het is een escape die je overal mee naartoe kan nemen. Mocht de werkelijkheid dan een moment saai zijn, of stom, dan heb je altijd nog een verhaal om in te vluchten.

Ik wil mijn boeken niet digitaal lezen. Ik wil niet het risico lopen dat op het spannendste moment de batterij leeg is, of de zon ongunstig op mijn scherm schijnt. 

Ik wil bladeren. 

Ik wil van kaft tot kaft. 

Leesplezier begint zodra je een boek in je handen hebt. Dat kan een e-reader nooit evenaren.

Het is bovendien respectloos. Respectloos om al die zo zorgvuldig geconstrueerde werelden als eenheidsworst bij elkaar te pletteren in een digitaal geheugen. Respectloos ook ten opzichte van de boekverkopers, die het nu al zo moeilijk hebben omdat steeds minder mensen voor de ware beleving van een boek lijken te kiezen.

Hou het in stand
Aan mij zal het niet liggen. Ik blijf boeken kopen. Ik wil mezelf voor altijd blijven verliezen in de boeken. Struinen door al die mooie boekwinkels en altijd meer kopen dan ik van plan was. Bladeren, ruiken, aaien, wegzinken.

Dromen met mijn ogen open.