Koninklijk leed (2)

Vorig jaar februari schreef ik al eens over het skiongeluk van Prins Friso. Vandaag kwam het bericht dat velen - de meesten waarschijnlijk - al verwachtten. Prins Friso is overleden.

Verdrietig
Hoewel verwacht, was het toch even schrikken. Dat hij nooit meer de oude zou worden was overduidelijk en dat het niet eeuwig op deze manier door kon gaan ook wel, maar dat het vandaag ineens voorbij zou zijn? Nee, dat was niet voorzien. En dat je het aan ziet komen maakt het op het moment zelf niet ineens minder erg. Het is denk ik wel makkelijker te relativeren, maar voor zijn dierbaren blijft het enorm verdrietig.

Media
Dat het 'breaking news' was, dat was natuurlijk ook te verwachten.
Waar ik me alleen nogal aan gestoord heb, is de manier waarop. Ik verwachtte het bericht, een necrologie en een Koninklijk Huis-deskundige. Politieke reacties had ik daarbij ingecalculeerd.
Maar we kregen meer. Belachelijk veel meer, als je het mij vraagt.  Daarbij vallen ook een paar duidelijke dieptepunten aan te wijzen:

"We schakelen naar de markt in Bergen op Zoom voor enkele reacties"
Waarom?! Wat interesseert mij het wat een of andere Brabantse moeke ervan vindt dat Prins Friso is overleden? En waarom Bergen op Zoom? Daar was zeker net een verslaggever in de buurt (op de terugweg uit Wemeldinge). Flikker toch op zeg, daar zit toch niemand op te wachten?

"We hebben de vroegere stagebegeleider van Prins Friso aan de telefoon voor een reactie"
Snap ik ook niet. De goede man vertelde ons dat de prins zo'n excellente student was. Verder hoorde je vooral aan hem dat hij ook niet zo goed wist waarom ze juist hem om een reactie vroegen.

"Als je wilt reageren en de familie sterkte wilt wensen, kun je sms'en naar 3131 en dan komt het hieronder in beeld"
Mabel en Beatrix en de rest van de familie zitten nu vást naar Boulevard te kijken en worden toch net wat minder verdrietig als ze zien dat Mariëtta uit Nieuwegein ge-sms't heeft dat ze het zo erg vindt.
Het was voor mij het perfecte zapmoment.

"Er komen hier mensen bloemen afgeven.... Meneer, waarom komt u deze bloemen brengen?"
"Ja eh... ik was bij Albert Heijn en ik zag ze staan. Dus toen dacht ik ja, ik neem ze maar mee."
Ligt het aan mij, of klinkt dat echt alsof het evengoed een doos vissticks had kunnen zijn?

"We zien nu beelden van Paleis Huis ten Bosch, en daar loopt Mabel met haar zus."
Ja. Ze loopt daar. De arme vrouw. En hier wil ik gewoon nog eens neerzetten wat ik anderhalf jaar geleden ook al schreef:
Laat de vrouw, de dochters, de moeder, de broers van Friso in stilte en in familiekring verdriet hebben. Duik er niet op, ze hebben het ongetwijfeld al moeilijk genoeg. Hun verdriet speelt zich als vanzelf al in een etalage af. Laten we die etalage dan toch wat afschermen, de gordijnen dichttrekken.

Rust zacht
Natuurlijk bedoelen die mensen die reageren het goed. Dat begrijp ik ook wel. Maar dat het bovenstaande in pak 'm een beet een halfuur tijd over de argeloze televisiekijker werd uitgestort, maakte dat ik er toch echt een beetje onpasselijk van werd. Al die mensen die er zo nodig iets over moeten zeggen, wat schieten we daar nou mee op? En even: deze blog typ ik nu dus ook niet omdat ik per se m'n zegje wil doen. Integendeel. Het enige dat ik wil zeggen is dat het volgens mij echt waanzin is dat aan alles wat beweegt een reactie wordt gevraagd.

Dat is zó onnodig.