Ik ben gek op leuke verrassingen en ik ben gek op cadeautjes. Daarom ben ik altijd heel blij als er half december een mail door het kantoor gaat waarin gewag wordt gemaakt van kerstpakketten. Zo was dat althans toen ik nog in Middelburg en in 010 werkte.
Neem een vrolijke kartonnen doos, prop die vol met blikken ragout, tomatensoep, pakken broodmix en twee flessen wijn en ik ben tot in mijn tenen gelukkig. Echt. Waar iedereen altijd iets te kankeren heeft over het pakket, ben ik zo’n blij ei dat het echt met een grote grijns zit uit te pakken. (“O wat leuk! Hágelslag!”)
Kijk, ik weet ook wel dat het overgrote deel van de bederfelijke waar in mijn keukenkastje terechtkomt en daar gaat staan wachten op deportatie naar de vuilnisbelt. Maar op het moment dat ik mijn kerstpakket krijg doet dat er niks toe. Dan is een rol beschuit mijn ultieme kerstcadeau. En ik vind het ook altijd wel charme hebben dat je dan met zo’n doos op de fiets thuis moet zien te komen. Het is toch een beetje het sportieve hoogtepunt van het jaar.
Maar vorige week kreeg ik een triest bericht.
Hier op kantoor doen ze niet aan kerstpakketten.
Ik vind dat echt heel stom.
Bij de gemeente Middelburg kregen we altijd (altijd = 2x) vet leuke kerstpakketten. In 010 niet, daar kregen we een Italiaans pakket met Argentijnse wijn, in een door een mongool beschilderd houten kistje waar je je takken aan openhaalde.
Het kerstpakket was dus één van de twee redenen waarom ik überhaupt weer bij een gemeente ben gaan werken. De andere reden weet ik niet meer.
Ze laten ons niet helemaal in de kou staan hoor, want we krijgen wel een financieel extraatje. Dan kunnen we zelf iets leuks uitzoeken. Ik weet nog niet eens om welk bedrag het gaat, maar het is nu al tien keer uitgegeven aan alles wat ik nog wil hebben.
Ook leuk, ook welkom.
Maar ik had toch liever een blik ragout in een vrolijke doos gehad.
1 opmerking:
Ik ben ook gek op verrassingen en cadeautjes, maar een kerstpakket heb ik helemaal niks mee.
De schalen, mokken, kandelaars en andere troep gaat meteen na het nieuwe jaar naar de kringloop. Van het eten geef ik de helft meteen weg en de rest gooi ik na een jaar weg. Ook al gedaan: in één keer door naar de voedselbank.
Kortom: van mij mag het afgeschaft worden. Maar de gemeente M heeft daar sinds vorig jaar iets op gevonden! We mogen kiezen tussen een pakket en het geld schenken aan een goed doel. Iedereen blij.
Een reactie posten