Iemand mijn flow gezien?

U dacht misschien: ‘die Anne, die schrijft nou nooit meer eens over de sportschool. Dan zal ze er wel niet meer komen’.

En weet u? Dat is ook zo.

Er is iets met sporten. Zolang je in de flow zit, gaat het goed. Dan zit je wekelijks op het roeiapparaat, zonder dat je zelf weet hoe je het doet. Je gáát gewoon. Maar o wee als die flow onderbroken wordt. Door gekneusde ellebogen of vakanties, bijvoorbeeld. Dan gaat het mis. Dan geldt weer het basisprincipe dat ‘niet gaan’ veel eenvoudiger is dan ‘wel gaan’. Dus je slaat over, je verzuimt en al spoedig weet je bij wijze van spreken niet eens meer waar die sportschool ook alweer stond.

Bij mij speelde er ook nog iets anders, namelijk dat mij van alle kanten werd afgeraden om me bovenmatig in te spannen. Ik ben de laatste tijd vaker flauwgevallen dan strikt genomen noodzakelijk is en dan is sporten niet de meeste verantwoorde bezigheid. Als je een appelflauwte krijgt wanneer je op de crosstrainer staat, kan je toch lelijk terechtkomen. Dus ik aanvaardde mijn lot (dit klinkt zwaar, maar ik stapte er met vrij veel gemak overheen) en liet de sportschool links liggen.

Maar ja.
Toen kwam het moment dat ik toch weer een beetje mopperig werd over mezelf. Dat ik mezelf niet flink vond en dat ik me realiseerde dat sporten toch wel een heel goede bezigheid is. En toen ik vanochtend wakker werd na een helse sportschoolnachtmerrie, besloot ik: het moet anders. Ik moet weer in mijn flow zien te geraken.

En dus ben ik op de fiets naar kantoor gegaan. Ik heb trainster C. gemaild dat ze me weer mag verwachten, en om mijn goodwill te tonen heb ik maar meteen gevraagd wanneer de groepslessen zijn en om hoe laat de buikspiersessies beginnen.

Dus binnenkort volgt er vast weer een sportschoolverhaal. Bijvoorbeeld over hoe ik met mijn voortanden op de crosstrainer ben geklapt. En dat ik om die reden maar een tijdje niet meer ga.

Want pfoeh, die flow. Weet iemand waar je die vandaan haalt? Ik kan ‘m echt nergens vinden. Ik denk dat hij bij mijn sportschoenen ligt, die zijn ook kwijt.
Maar sporten zullen we.