Twee jaar geleden kreeg ik van vriendin A. een hele blitse thermometer. Erg decoratief ook, met een merkwaardige vloeistof met daarin gekleurde bolletjes, die opstegen danwel daalden naarmate de temperatuur hetzelfde deed. Dit alles samengeperst in een glazen buisje met voetje. Helemaal goed.
A. vertelde mij dat zij zelf ook een keer zo'n ding had gehad, maar die was door een ongelukkige samenloop van omstandigheden op de hond gevallen. Thermometer kapot, hond in shock, en: "Het gaf een enórme puinhoop."
Gisteravond ging ik de planten water geven. Die staan bovenop de kast en de thermometer stond in de kast. De oplettende lezer ziet nu al waar dit heen gaat, maar ik zag dat op dat moment niet. Toen ik plant één van de kast pakte, schrok ik me het leplazerus van een geluid dat nog het meest leek op de crashende kroonluchter in the Phantom of the Opera. Dat was dus de thermometer die uit de kast kwam.
En inderdaad, het gaf een enórme puinhoop.
Glas: overal
Vloeistof: stinkend naar overdatumse boenwas op de grond (maar niet zo overal als het glas)
Ik: vertwijfeld temidden van dit alles
Dat moest dus opgeruimd. Maar hoe?
Het liefst was ik begonnen met stofzuigen tegen de glassplinters, maar dat kon niet, vanwege de vloeistof. Dan krijg je kortsluiting en zulk soort ongein; geen goed plan. Dus ik ging met blik (plastic) en veger aan de gang, toen met een lauwwarm sopje, toen met pleisters (want natuurlijk sneed ik me aan een glasscherf, dat is geheel conform de Anne-norm) en daarna heb ik maar even mijn hele huis gemopt. En toen dat droog was gestofzuigd.
Daarna was het weer een soort van opgeruimd, al ziet mijn vloer er op de Plaats Delict nog niet helemaal uit zoals voor de crash. Maar dat is vaak als er ergens een ongeluk gebeurt, dus het kan ermee door.
A., wanneer kom je weer logeren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten